بیماری ها

گل مژه چیست؟ گل مژه عبارت است از یک برآمدگی دردناک، قرمز که در لبه پلک شما تشکیل می شود. این ممکن است مانند یک جوش آکنه باشد. اصطلاح پزشکی گل مژه hordeolum است.

گل مژه زمانی تشکیل می شود که باکتری ها به ریشه مژه (که همچنین فولیکول نامیده می شود) وارد می شوند. این باعث می شود که غدد چربی در پلک های شما مسدود شده و آلوده شود. گل مژه ممکن است باعث ناراحتی شود، اما معمولا جدی نیست و به آسانی درمان می شود. گل مژه بسیار رایج است به ویژه در کودکان.

چه مشکلات چشمی شبیه به گل مژه هستند؟

شالازیون (chalazion) یک برآمدگی سفت (اما با درد کمتر دردناک) در وسط پلک است. که توسط غده ملتهب و مسدود شده ایجاد می شود. شالازیون نیز ممکن است باعث تاری دید شود.

روش درمان برای شالازیون مشابه درمان گل مژه است؛ اما، برآمدگی ممکن است طی 2 تا 8 هفته از بین برود.

گل مژه چه احساسی ایجاد می کند؟

نشانه ی شایع برآمدگی متورم، دردناک و قرمز در لبه پلک است. همچنین شما ممکن است علائم زیر را داشته باشید:

ترشح از چشم
اشک از چشم
احساس خارش در چشم
پوسته پوسته شدن پلک

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنم؟

اگر شما هر گونه نگرانی دارید، و یا اگر گل مژه شما پس از 10 تا 14 روز برطرف نمی شود، به پزشک مراجعه کنید. همچنین اگر شما هر یک از علائم زیر را دارید با دکتر خود تماس بگیرید:

پلکی که بسته و ورم کرده است
افزایش درد با درمان در منزل
افزایش تورم پس از 2 تا 3 روز اول
پلکی که داغ احساس میشود.
خروج چرک غلیظ و یا خون از برآمدگی
تاول در پلک شما
تب یا لرز
تغییر در بینایی
گل مژه که مدام بر می گردد

اگر من گل مژه داشته باشم چگونه پزشک تشخیص می دهد؟

پزشک می تواند با بررسی چشم شما گل مژه را تشخیص دهد. هیچ آزمایش خاصی مورد نیاز نیست.

چگونه گل مژه ها درمان می شوند؟

گل مژه ها معمولا در منزل درمان می شوند و باید در عرض 7 تا 10 روز برطرف شوند. بدون مشورت با پزشک هیچ دارو، قطره و پماد بدون نسخه ای را امتحان نکنید.

در زیر برخی از چیزهایی که می توانید برای کمک به برطرف شدن گل مژه خود انجام دهید آورده شده است:

کمپرس گرم و مرطوب به مدت 5 تا 10 دقیقه و 3 یا 4 بار در روز بر روی چشم خود قرار دهید. کمپرس باید گرم باشد اما نه آنقدر گرم که پلک شما را بسوزاند.
ناحیه اطراف چشم خود را تمیز نگه دارید.
از دست زدن یا مالیدن چشم خوددراری کنید.
تا زمانی که گل مژه بهبود یابد، از آرایش چشم و یا گذاشتن لنز اجتناب کنید.
هرگز سعی نکنید برجستگی در نزدیکی چشم تان را فشار دهید. انجام این کار می تواند باعث گسترش عفونت شود.

اگر گل مژه نیاز به درمان پزشکی داشته باشد، پزشک ممکن است از آنتی بیوتیک، جراحی کوچکی جهت تخلیه گل مژه یا تزریق استروئید برای کاهش تورم استفاده کند. دکتر همچنین ممکن است هر یک از شرایطی که باعث ایجاد گل مژه یا بدتر شدن آن می شود را درمان کند.

چگونه می توان از گل مژه پیشگیری کرد؟

هر کسی ممکن است به گل مژه مبتلا شود، اما در افرادی که هر یک از موارد زیر را دارند، شایع تر است:

بهداشت چشم ضعیف، مانند پاک نکردن آرایش چشم در شب، استفاده از مواد آرایشی قدیمی و یا آلوده، یا عدم تعویض لنزهای تماسی در مواقع لازم
استرس بالا
تغییرات هورمونی
پوست خشک
بلفاریت، که یک التهاب پلک ها است که منجر به قرمزی، خارش و احساس وجود چیزی در چشم می شود.
آکنه روزاسه

بهترین راه برای پیشگیری از ابتلا به گل مژه رعایت بهداشت است. اطمینان حاصل کنید که چشم خود را تمیز نگه می دارید و آرایش و گرد و خاک را پاک می کنید. لوازم های آرایش چشمی قدیمی را دور بیاندازید (به عنوان مثال، ریمل مژه و ابرو باید هر 2 تا 3 ماه تعویض شوند)، و لوازم آرایشی را با دیگران به اشتراک نگذارید. همیشه دستان خود را قبل از دست زدن به چشم ها را بشویید. اگر شما لنز می زنید، دست های خود را قبل از قرار دادن آن ها در چشم بشویید. همچنین، مطمئن شوید که لنزهای شما به درستی با یک محلول تمیز کننده لنز ضد عفونی شده است.

دسته بندی مطلب:

بیماری ها

ورم ملتحمه آلرژیک ALLERGIC CONJUNCTIVITIS

ورم ملتحمه چیست؟ یک غشای نازک روشن، به نام ملتحمه کره چشم و داخل پلک شما را می پوشاند. اگر چیزی موجب تحریک این پوشش شود، چشم شما ممکن است قرمز و متورم شود. چشم ها هم ممکن است خارش کند، صدمه ببیند و یا آب ریزش پیدا کند. این حالت ورم ملتحمه نامیده می شود، این عارضه همچنین به عنوان “چشم صورتی” شناخته شده است.

چه چیزی باعث ورم ملتحمه آلرژیک می شود؟

خیلی چیزها می تواند منجر به ورم ملتحمه شود، از جمله باکتری ها، ویروس ها و یا مواد آلرژی زا. هنگامی که یک ماده ی آلرژی زا باعث تحریک می شود، ورم ملتحمه آلرژیک نامیده می شود. این نوع از ورم ملتحمه بیماری مسری نیست. برخی از آلرژن ها شایع عبارتند از:

گرده درختان چمن
پوست حیوانات و ترشحات مانند بزاق
عطر
مواد آرایشی و بهداشتی
داروهای پوست
آلودگی هوا
دود

چگونه ورم ملتحمه آلرژیک درمان می شود؟

قرار دادن یک کمپرس سرد بر روی چشم تان ممکن است به تسکین درد کمک کند. قطره های چشم روان کننده (گاهی اوقات اشک مصنوعی نامیده می شود) نیز ممکن است باعث شود چشم تان احساس بهتری داشته باشد. قرص های آنتی هیستامین (که بسیاری از مردم برای آلرژی خود مصرف می کنند) نیز ممکن است به تسکین علائم تان کمک کند. شما می توانید قطره های روان کننده چشمی و بسیاری از قرص های آنتی هیستامین را بدون نسخه خریداری کنید.

چند نوع دیگر از قطره های چشمی جهت درمان ورم ملتحمه آلرژیک در دسترس می باشند. آن ها می توانند به تسکین خارش، آبریزش چشم کمک کنند و ممکن است مانع از بازگشت علائم شوند. قطره های چشمی ممکن است حاوی یک آنتی هیستامین، یک ضد احتقان، یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) یا یک تثبیت کننده ی سلول های ایمنی (ماست سل ها) باشند. بعضی از قطره ها حاوی ترکیبی از این مواد هستند. بعضی از قطره های چشمی نیاز به نسخه پزشک دارند. با دکتر خود در مورد اینکه کدام درمان برای شما مناسب است، صحبت کنید.

آیا این درمان ها عوارض جانبی دارند؟

بسیاری از قطره های چشمی زمانی که شما برای اولین بار آن ها را استفاده می کنید ممکن است باعث سوزش و گزش چشم شوند، اما این حالت معمولا در عرض چند دقیقه برطرف می شود. مهم است که به یاد داشته باشید که همه داروها به طور بالقوه ممکن است باعث عوارض جانبی شوند، بنابراین قبل از استفاده از هر گونه دارو، از جمله قطره های چشمی، با پزشک صحبت کنید.

آیا می توانم از لنزهای چشمی استفاده کنم؟

این ایده خوبی نیست که در زمانی که ورم ملتحمه آلرژیک دارید، لنز بزنید زیرا باعث می شود ورم ملتحمه بدتر شود. در عوض، عینک خود را تا زمانی که چشم تان بهتر شود، بزنید.

برای جلوگیری از ابتلا به ورم ملتحمه چه اقداماتی می توان انجام داد؟

سعی کنید مواد آلرژی زایی که باعث ایجاد علائم تان می شود را شناسایی کنید و از آن ها اجتناب کنید. به عنوان مثال، اگر شما به گرده یا کپک آلرژی دارید، زمانی که سطح گرده و کپک بالا است، در داخل خانه بمانید. شما معمولا می توانید زمان بالا بودن سطح مواد حساسیت زا را از گزارش آب و هوا پیدا کنید. درب و پنجره های خود را بسته نگه دارید، و در طول ماه های تابستان از تهویه هوا استفاده کنید.

دسته بندی مطلب:

بیماری ها

دسته بندی مطلب:

بیماری ها

رتینوپاتی دیابتی DIABETIC RETINOPATHY

اثرات دیابت بر روی چشم چیست؟

اگر مبتلا به بیماری دیابت هستید، بدن شما قادر به مصرف و ذخیره‌سازی مناسب قند نمی‌باشد. سطوح بالای قندخون، باعث صدمه به عروق شبکیه چشم می‌شود. شبکیه لایه‌ای عصبی در عقب کره چشم است که امواج نورانی را دریافت و تصویر اشیا را به مغز ارسال می‌کند. آسیب عروق شبکیه، رتینوپاتی دیابتی نامیده می‌شود.
انواع رتینوپاتی دیابتی کدام‌اند؟
دو نوع رتینوپاتی دیابتی وجود دارد که عبارت‌اند از :
رتینوپاتی دیابتی بدون رگ‌زایی: در واقع شامل مراحل اولیه رتینوپاتی می‌باشد. در این مرحله، ترشح خون یا مایع از رگ‌های باریک شبکیه، باعث تورم و رسوب اگزودا در شکبیه می‌شود. در مراحل اولیه تاثیری بر بینایی بیمار ندارد، مگر اینکه در ناحیه مرکزی شبکیه (ماکولا) ورم ایجاد شده باشد.

رتینوپاتی دیابتی همراه با رگ‌زایی: این مرحله با ظهور رگ‌های جدید در شبکیه که رگ‌زایی نامیده می‌شود، آغاز می‌گردد. متاسفانه این عروق جدید، نه تنها قادر به تامین خون مورد نیاز شبکیه نمی‌باشند بلکه به علت ساختمان غیرطبیعی و محل قرارگیری، می‌توانند موجب خون‌ریزی و ایجاد کشش روی شبکیه و جداشدگی آن شوند.
رتینوپاتی دیابتی چگونه تشخیص داده می‌شود؟
تنها راه بررسی و تشخیص اثرات دیابت روی چشمان شما، معاینه چشم‌پزشکی می‌باشد حتی قبل از اینکه بینایی تحت تاثیر قرار بگیرد، چشم‌پزشک قادر به تشخیص و درمان بیماری شما می‌باشد. اگر چشم‌پزشک متوجه علایم رتینوپاتی شود، ممکن است آزمایشات اختصاصی‌تری از جمله عکس رنگی از شبکیه همچون آنژیوگرافی فلوئورسئین درخواست کند. در این آزمایش داروی خاصی به عنوان ماده حاجب یا رنگی از طریق بازو تزریق می‌شود و با عکس‌های گرفته شده، تشخیص شدت بیماری و میزان آسیب به عروق امکان‌پذیر می‌باشد. در روش عکسبرداری دیگری به نامOCT می‌توان افزایش ضخامت یا تورم ناحیه مرکزی شبکیه (ماکولا) را اندازه‌گیری کرد و به علت آن (از جمله کشش وارد شده به آن ناحیه) پی برد.
رتینوپاتی دیابتی چگونه درمان می‌شود؟
بهترین راه درمان، جلوگیری از پیشرفت رتینوپاتی تا حد ممکن می‌باشد. کنترل دقیق قند خون به طور معنی‌داری باعث کاهش خطر نابینایی‌ ناشی از رتینوپاتی دیابتی در درازمدت می‌شود. در صورت وجود فشار خون بالا و یا مشکل کلیوی، درمان هم زمان توصیه می‌شود.
جراحی لیزر
جراحی لیزر معمولا در موارد ورم ماکولا، رتینوپاتی همراه با رگ‌زایی و گلوکوم (آب سیاه) ناشی از رگ‌ زایی توصیه می‌شود.در ورم ماکولا لیزر روی بخش آسیب دیده شبکیه در ماکولا تابانده می‌شود تا از میزان مایع خارج شده (اگزودا) بکاهد. هدف اصلی از درمان، جلوگیری از سیر پیشرونده کاهش دید و وقوع نابینایی در‌ آینده است لذا در صورت وجود ورم ماکولا، لازم است قبل از تشدید کاهش بینایی، لیزر درمانی انجام شود. دستیابی به دید کامل در افرادی که در اثر ورم ماکولا دچار تاری دید شده‌اند، تقریبا غیرممکن است. در رتینوپاتی دیابتی همراه با رگ‌زایی، لیزر روی تمامی بخش‌های شبکیه به جز ماکولا (لیزر درمانی پان رتینال) تابانده می‌شود. این لیزر درمانی، باعث جلوگیری از پیشرفت رگ‌زایی در شبکیه می‌شود. همچنین از بروز احتمال خون‌ریزی زجاجیه و اختلالات شبکیه درآینده جلوگیری می‌کند.انجام لیزر درمانی ممکن است چند مرتبه در یک فرد لازم باشد. جراحی لیزر، معمولا دید بیمار دیابتی را بهبود نمی‌بخشد بلکه فقط از بروز نابینایی در آینده جلوگیری می‌کند البته در مواردی همچون خون‌ریزی زجاجیه، کاهش خون‌ریزی می‌تواند موجب بهبود دید بیمار شود.
تزریق داخل چشمی داروها
گاهی لازم است جهت کاهش ورم شبکیه و یا کنترل رگ‌زایی از تزریق داروهایی به داخل چشم استفاده شود.این داروها معمولا به طور موثری موجب کنترل بهتر رتینوپاتی دیابتی می‌شوند و در مواردی لازم است پس از مدتی مجددا تکرار شود. تزریق داخل چشمی در شرایط استریل و با کنترل کامل انجام می‌گردد.
تخلیه زجاجیه (وتیرکتومی)
در رتینوپاتی همراه با رگ‌زایی ممکن است چشم پزشک وتیرکتومی را توصیه کند. در طی این جراحی، زجاجیه که پر از خون شده است، تخلیه شده و مایع شفاف در داخل آن جایگزین می‌شود. در مواردی که رتینوپاتی دیابتی منجر به جدا شدگی شبکیه شده باشد، تنها راه درمان ویترکتومی است.
آیا جلوگیری از نابینایی امکان‌پذیر است؟
لازم است بدانید که با توجه به روش‌های نوین تشخیص و درمان، فقط درصد کمی از مبتلایان به رتینوپاتی، از مشکلات شدید بینایی رنج می‌برند. تشخیص زودهنگام رتینوپاتی دیابتی، بهترین مانع در مقابل ایجاد نابینایی می‌باشد.
معاینات چشم پزشکی در چه زمانی باید انجام شود؟
افراد مبتلا به دیابت باید حداقل سالی یک بار تحت معاینه چشم پزشکی قرار گیرند. ممکن است معاینه‌های مکرر چشم بعد از تشخیص رتینوپاتی لازم باشد. خانم‌های بارداری که مبتلا به دیابت هستند باید در سه ماهه اول بارداری از نظر چشم‌پزشکی معاینه شوند زیرا رتینوپاتی در طی بارداری سیر پیشرفت سریع‌تری دارد. اگر برای دریافت عینک نیاز به معاینه چشم پزشکی دارید، باید چند روز قبل از مراجعه به چشم پزشک، قند خون خود را به طور دقیق کنترل کنید زیرا در طی دوره‌ای که قند خون شما در محدوده طبیعی نباشد، بینایی افت کرده و ممکن است نمره عینک شما دچار تغییر موقت گردد. تغییرات سریع در قندخون، حتی در صورتی که رتینوپاتی نداشته باشید، می‌تواند باعث نوسان در بینایی هر دو چشم شود.
وقتی که دیابت شما برای اولین بار تشخیص داده شد،نیاز به معاینه چشم‌پزشکی به صورت زیر می‌باشد:
۱) ۵ سال بعد از تشخیص بیماری، اگر سن شما کمتر از ۲۹ سال است
۲) در اولین فرصت بعد از تشخیص بیماری، اگر سن شما ۳۰سال یا بیشتر است
به یاد داشته ‌باشید
دیابت بیماری است که می‌تواند اثرات بدی روی سلامتی شما داشته باشد، پس در صورت ابتلا به این بیماری، نکات زیر را به خاطر داشته باشید:
: کنترل منظم و دقیق قند، فشار و چربی خون خود را به خاطر داشته باشید

. دستورات پزشک خود را به طور دقیق اجرا کنید
. قندخون خود را به طور روزانه در منزل کنترل کنید.

دسته بندی مطلب:

بیماری ها

کراتوکونوس (قوز قرنیه) چیست؟

کراتوکونوس یا قوز قرینه چیست؟
به افزايش پيشرونده انحناي قرنيه كه منجر به مخروطي شكل شدن آن مي‌شود، كراتوكونوس (قوز قرنيه) گفته مي‌شود. در اين بيماري، قرنيه در بخش مركزي نازك شده و در نهايت منجر به نزديك بيني و آستيگماتيسم شديد مي‌شود. اين اختلال معمولا دو طرفه بوده، در دوره نوجواني آغاز مي‌شود و تا دهه سوم و چهارم زندگي پيشرفت مي‌كند. ميزان شيوع كراتوكونوس در جمعيت عادي 1 در هر 2 هزار نفر است.
علل کراتوکونوس کدامند؟

عملكرد غيرطبيعي آنزيم‌هاي نگهدارنده قرنيه (ليزوزيم و مهار كننده‌هاي پروتئوليتيك) همراه با اختلال در ساختار فيبرهاي كلاژن ممكن است در ايجاد اين بيماري نقش داشته باشند. كراتوكونوس با عواملي از قبيل قرار گرفتن بيش از حد در معرض نور خورشيد، لنزهاي تماسي نامتناسب با چشم و حساسيت طولاني مدت و مزمن چشم كه منجر به ماليدن چشم براي مدت طولاني شود نيز ارتباط دارد.

آيا كراتوكونوس ارثي است؟
بيشتر موارد كراتوكونوس (قوز قرنيه) موردي (غيرفاميلي) بوده اما گاهي به صورت ارثي (اتوزومال غالب) نيز منتقل مي‌شود. در 10 درصد موارد ساير افراد خانواده مبتلا هستند. بروز قوز قرنيه در بيماران مبتلا به سندرم داون نسبت به جمعيت عادي شايع‌تر است.
علايم كراتوكونوس چيست و چگونه تشخيص داده مي‌شود؟
نشانه زودرس كراتوكونوس، تاري ديد است كه با عينك قابل اصلاح نيست. نزديك بيني و آستيگماتيسم نيز ممكن است با اين بيماري همراه باشند. مشكلات ايجاد شده شامل تاري ديد بوده و حساسيت به نور نيز ممكن است مشاهده شود. بيماران مبتلا به كراتوكونوس اغلب در هر بار معاينه چشم پزشكي نياز به تغيير در شماره عينك خود دارند.
تشخيص كراتوكونوس ممكن است مشكل باشد؛ چرا كه پيشرفت اين بيماري معمولا بسيار آهسته است؛ اگرچه در برخي موارد پيشرفت سريعي دارد. كراتوكونوس با يك معاينه دقيق چشم و توپوگرافي قرنيه تشخيص داده مي‌شود.
چگونگي درمان كراتوكونوس (قوز قرنيه)
هيچ دارويي براي بهبود يا جلوگيري از ايجاد كراتوكونوس وجود ندارد. در فرم خفيف بيماري، استفاده از عينك يا لنز تماسي نرم در درمان كمك كننده است، اما در صورتي كه بيماري پيشرفت كند و قرنيه نازك شده و شكل آن تغيير يابد، عينك يا لنز تماسي نرم بينايي را اصلاح نخواهند كرد. در موارد افزايش نامنظمي قرنيه و اصلاح آستيگماتيسم نامنظم ممكن است نياز به لنز تماسي سخت باشد. در اين صورت لنزهاي تماسي سخت نفوذپذير به گاز جهت بهبود ديد مناسب هستند.
در صورتي كه در يك بيمار جوان، پيشرفت تدريجي آستيگماتيسم مشاهده شود، بررسي دقيق‌تر لازم است. در مراحل پيشرفته استفاده از لنز تماسي ممكن است مشكلات بيمار را افزايش دهد.
توجه داشته باشيد كه كراتوكونوس حتي موارد پيشرفته آن باعث كوري نمي‌شود و عمل پيوند قرنيه در كراتوكونوس موفق‌ترين نوع عمل پيوند قرنيه است. اما پس از عمل پيوند، فرد بايد براي هميشه تحت نظر بوده و مراقب باشد تا ضربه به چشم وي وارد نشود. عدم استفاده از لنز و يا تاخير در انجام پيوند، عارضه‌اي را براي بيمار ايجاد نمي‌كند و تنها مشكل، عدم ديد مناسب بيمار است. در موارد بسيار شديد كراتوكونوس كه قرنيه بسيار نازك شده است، بايد هر چه زودتر براي انجام پيوند قرنيه اقدام شود.

درمان قوز قرنیه و روش های درمان:
حال به روش های مختلف درمان قوز قرنیه با کراتوکونوس می پردازیم. برای درمان قوز قرنیه ۵ روش وجود دارد روش اول استفاده از عینک است که بدلیل اینکه بیماری ماهیت پیشرونده دارد در نتیجه نمره عینک تجویز شده تغییر خواهد کرد. بعد از روش اول با پیشرفت بیماری و افزایش نزدیک بینی و آستیگماتیسم نامنظم مرحله ای فرا می رسد که دیگر با عینک نمی توان دید را اصلاح کرد و برای اصلاح دید باید از لنزهای تماسی سخت (Hard Contact Lens) استفاده کرد. روش سوم برای درمان قوز قرنیه، استفاده از حلقه های داخل قرنیه می باشد که این نوع از درمان در بعضی از قوزهای خفیف تا متوسط که کنتاکت لنز را نمی توانند تحمل کنند، کاربرد دارد. این حلقه ها با کاهش میزان آستیگماتیسم نامنظم به بهبود بینایی کمک می کنند. اما باید دانست که میزان موفقیت در حلقه های داخل قرنیه بسیار متغیر و از فردی به فرد دیگر متفاوت خواهد بود و در صورت عدم موفقیت درمانی، نهایتا بیمار نیاز به پیوند قرنیه خواهد داشت. نتایج عمل در بیماران کراتوکونوس (قوز قرنیه) متفاوت است. در این بیماران قرار دادن رینگ به طور متوسط باعث بهبود دو خط دید در نیمی از بیماران می گردد اگر چه ممکن است بعضی بیماران بهبودی چشمگیرتری داشته باشند. در واقع در بیماران قوز قرنیه این عمل باعث می شود بیماری که قبل از عمل با عینک دید خوبی نداشته است پس از قرار دادن رینگ به دلیل کاهش نامنظمی های قرنیه با عینک جدید دید بهتری نسبت به قبل از عمل داشته باشد. در هر بیمار نیز قابل انجام نیست . یکی از درمان های جدید که در چند سال اخیر مطرح شده پیوند متقاطع بین رشته های کلاژن قرنیه (Collagen Cross-Linking یا CXL) با استفاده از اشعه ماورابنفش و داروی ریبوفلاوین است. در این روش پس از برداشتن لایه سلول های سطحی (اپیتلیوم) قرنیه، به مدت سی دقیقه (هر ۳ دقیقه یک بار) قطره ریبوفلاوین۱/. درصد در چشم ریخته میشود و سپس طی مدت سی دقیقه بعدی در چالیکه هر ۵ دقیقه یک بار قطره مذکور در چشم چکانده می شود، اشعه اولتراویوله (ماوراء بنفش) به قرنیه تابانده می شود . این کار باعث افزایش پیوندهای متقاطع بین رشته های کلاژن قرنیه (مطابق شکل زیر) و در نتیجه افزایش استحکام قرنیه میشود.در بررسی های سه تا پنج ساله دیده شده که پیشرفت بیماری تقریبا در ۱۰۰% موارد متوقف شده ودر نیمی از موارد قرنیه اندکی مسطح تر شده ویا بیماری کمی (حدود ۲٫۸۷ دیوپتر) بهبود یافته است. و بینائی اصلاح شده ۱٫۴ خط بهتر شده است. این روش باعث می شود پیوند قرنیه نیاز نباشد و یا به تاخیر بیفتد.
در این روش که در حال حاضر جدیدترین روش درمان قوز قرنیه است، بر خلاف سایر روش های درمانی؛ در اکثر موارد نه تنها از پیشرفت بیماری جلوگیری می شود؛بلکه بینایی فرد با و بدون عینک بهبود یافته و میزان آستیگماتیسم، کاهش قابل ملاحظه ای خواهد داشت. بهترین داوطلبان این روش عبارتند از: بیمارانی که به تازگی برای آنها تشخیص کراتوکونوس داده شده ، افراد جوان و میانسالی که بیماری آنها پیشرونده است و همچنین کسانیکه لنز تماسی روی چشمشان خوب فیت نمی شود. تاکنون تعداد قابل توجهی از بیماران توسط اینجانب در کلنیک چشم پزشکی ونک و بیمارستان فوق تخصصی چشم پزشکی نگاه تحت این عمل موفقیت آمیز جالب و جدید قرار گرفته اند. جدید ترین روش درمانی قوز قرنیه و نزدیک بینی کرافلکسkeraflex است که مکانیزمی شبیه تاثیر رینگ دارد که در اروپا در دست تحقیق است. در این روش نیازی به برش یا برداشت بافت از قرنیه نیست و با استفاده از یک پالس میکرو ویو با انرژی کم که کمتر از یک ثانیه طول می کشد، قرنیه تغییر شکل داده می شود. با استفاده از شیلد دی-الکتریک ساطع کننده میکر-ویو که در تماس با سطح قرنیه قرار میگیرد، انرژی به قرنیه تابانده می شود. از طریق جفتگری خازنی (capacitive coupling) درجه حرارت منطقه انتخاب شده ای از بستر (استرومای) قرنیه تا ۶۵ درجه سلسیوس بالا رفته و باعث چروک لایه های کلاژن به شکل دونات در ناحیه ۱۵۰ میکرونی سطح بستر قرنیه می شود.با استفاده ار روش خاصی لایه های سطحی تر قرنیه خنک شده و از اثر حرارتی میکرو-ویو مصون می مانند. تغییر شکل ایجاد شده با کرافلکس باعت مسطح شدن سطح قرنیه (بدون کاهش بیومکانیک قرنیه) و در نتیجه بهبود قوز قرنیه و اصلاح نزدیک بینی می شود. برای افزایش ثبات قرنیه با کرافلکس در این منطقه نیز کراس لینکینگ انجام می شود.نتایج اولیه تشویق کننده بوده و امید می رود که بتوان درصد قابل توجهی از بیماران را که ممکن است نیاز به پیوند قرنیه پیدا کنند، با این روش درمان شوند. در این روش همچنین علاوه بر بهتر شدن بینایی، تحمل لنز تماسی راحت تر شده و با عینک بینایی بهتر می شود.
زمانی که هیچ یک از این موارد جوابگو نباشد باید پیوند قرنیه انجام داد. این بیماری باعث کوری نمی شود و لازم به ذکر است عمل پیوند قرنیه بی خطر و موفقیت آمیز است.

دسته بندی مطلب:

بیماری ها

هايفما HYPHEMA چيست؟

هايفما چيست؟

خونريزي به داخل اتاق قدامي چشم تحت عنوان هايفما شناخته مي شود. هايفما مي تواند خود به خود و يا به دنبال بيماري هاي چشمي خاص روي دهد ولي شايع ترين عامل آن ضربات وارده بر چشم است. علت بروز هايفما پارگي عروق موجود در ريشه عنبيه (قسمت رنگي چشم) است.
علل:

1. ضربات وارده به چشم

2. به دنبال جراحي هاي داخل چشمي

3. به صورت خود به خودي

مورد اخير به دليل بيماري هاي چشمي كه باعث رشد عروق جديد در اتاق قدامي چشم مي شوند مانند ديابت يا گلوكوم نئوواسكولار به وجود مي آيد. بعضي از ضايعات مادرزادي چشمي هم مي تواند در كودكي باعث بروز هايفماي خود به خودي شوند.
علائم و نشانه ها:

تاري ديد

درد چشم

مشاهده رسوب خون در داخل چشم
درمان:

در صورتي كه هايفما به بيماري سيستميكي كه تظاهرات داخل چشمي نيز دارد مثل بيماري ديابت ايجاد شده باشد، درمان بيماري زمينه اي جزء اصلي اقدامات درماني را تشكيل مي دهد. نكته مهم در درمان هرنوع از هايفما، استراحت مطلق در بستر به حالت نيمه نشسته است كه باعث رسوب خون، پيشگيري از عود خونريزي و تسريع در جذب لخته خون مي شود. تماشاي تلويزيون و مطالعه كردن بي خطر هستند. مدت زمان استراحت حداقل پنج روز است. پس از اين دوره مي توان فعاليت هاي عادي روزمره را به تدريج از سر گرفت. درمان هايفما عمدتا دارويي است ولي در موارد خاصي ممكن است اقدامات جراحي نيز ضرورت پيدا كند.

استفاده از آسپرين در اين دوره مجاز نيست ولي براي كاهش درد مي توان از استامينوفن استفاده كرد. استفاده از ساير داروهاي ضد انعقادي مثل وارفارين بايد تحت نظر و با تجويز پزشك انجام شود. لازم است در دوران استراحت از بروز هر نوع ضربه اي به چشم جدا پرهيز شود و براي اين منظور گذاشتن شيلد(پوشش) پلاستيكي روي چشم آسيب ديده الزامي است.
عوارض:

تاري ديد ناشي هايفما طي دوره درمان به تدريج كاهش مي يابد و در صورتي كه عارضه ديگري به طور هم زمان ايجاد نشده باشد بايد طي دوهفته ديد به حالت اوليه بازگردد.

افزايش فشار داخل چشمي از خطرناك ترين عوارض هايفما است كه زمان بروز آن مي تواند از ابتداي بروز هايفما تا حتي سال ها بعد متغير باشد، بنابراين لازم است كه بيماري كه يك بار مبتلا به عارضه هايفما شده به طور مرتب هر چند ماه يك بار ويزيت شده و فشار داخل چشم او اندازه گيري شود. لازم به ذكر است كه افزايش فشار داخل چشمي عموما توسط خود بيمار قابل تشخيص نيست و به همين دليل معاينات دوره اي منظم الزامي هستند.در مراجعات چشم پزشکی حتما به پزشک خود در مورد سابقه هایفما اطلاع دهید تا معاینات مربوطه انجام شود.در صورتی که هایفما شدید باشد و خون قسمت عمده ای از اتاق قدامی را پوشانده باشد ممکن است باعث رنگ گرفتن قرینه چشم شود که این عارضه به خصوص در کودکان کمتر از 9 سال به دلیل خطر ایجاد تنبلی چشم بسیار مهم است.بنابراین تا زمان جذب شدن کامل خون داخل چشمی،معاینات روزانه توصیه می شود.در بزرگسالان بروز این عارضه می تواند باعث تاخیر در روند بهبود بینایی حتی تا دو سال گردد.به خاطر داشته باشید که در خونریزی های داخل چشمی یا به عبارت دیگر هایفما که ناشی از ضربه باشد،عموما سایر اجزای چشم مثل مردمک،عدسی،شیکیه و حتی عصب بینایی ممکن است آسیب دیده باشند بنابراین علیرغم بهبود هایفما،دید بیمار بهبود نیابد.در این موارد ممکن است نیاز به اقدامات تشخیصی درمانی اضافی جهت آسیب های همراه وجود داشته باشد.

مراقبت های ویژه:

بیماری که یک بار دچار هایفما شده است باید در تمام طول عمر خود مانع از وقوع آسیب مجدد به چشم شود به همین دلیل ادامه فعالیت های ورزشی که ممکن است همراه با ضربات وارده به ناحیه چشم باشند(مانند ورزش های رزمی) توصیه نمی شود.علاوه بر این،چشم آسیب دیده همواره حساس تر از چشم سالم خواهد بود به همین دلیل حتی اگر ضربه ای جزیی به چشمی که سابقه هایفما دارد وارد شد باید جدی گرفته شده و در اسرع وقت معاینه شود.در آخر مجددا یادآوری می شود که پس از بهبود مرحله حاد هایفما،معاینات دوره ای برای تمامی طول عمر لازم است.

دسته بندی مطلب:

بیماری ها

مگس پران و جرقه FLOATERS AND FLASHES

مايع زجاجيه مايع شفاف و ژله مانندي است كه داخل چشم را پر مي‌كند و در حالت عادي شفاف و فاقد سلول است. اما گاهي در اين مايع ذرات و توده‌هايي شكل مي‌گيرد كه ممكن است ناشي از چسبندگي و ضخيم شدن رشته‌هاي زجاجيه، جمع شدن سلول‌هاي التهابي در زجاجيه و يا خونريزي در داخل چشم باشند.

به گزارش سرويس بهداشت و درمان ايسنا، مگس پران در حقيقت سايه اين ذرات و توده‌هاي شناور در مايع زجاجيه است كه بر روي شكبه مي‌افتد و فرد گاهي آن را به صورت نقاط يا لكه‌هاي كوچك شناور مي‌بيند. اين نقاط اغلب در هنگام نگاه كردن به يك سطح صاف مثل ديوار سفيد يا آسمان آبي قابل مشاهده است. مگس پران ممكن است به صورت اشكال مختلفي از قبيل نقاط كوچك، دايره، خط، لكه يا تار عنكبوت به نظر برسد.

علت مگس پران چيست؟

رشته‌هاي موجود در زجاجيه در بچه‌ها و افراد جوان معمولا بسيار ظريف هستند و ديده نمي‌شوند، اما با بالا رفتن سن اين رشته‌ها ضخيم‌تر شده و در بعضي مواقع به هم مي‌چسبند و باعث ايجاد كدورت مي‌شوند و سايه اين كدورت بر روي شبكيه به صورت مگس پران احساس مي‌شود. به علاوه در بسياري از افراد مسن بخشي از رشته‌هاي محيطي زجاجيه كه به شبكيه متصل هستند، از جاي خود كنده شده و به داخل بخش‌ مركزي زجاجيه شناور مي‌شوند اين حالت كه جداشدگي خلفي زجاجيه ناميده مي‌شود، شايع‌ترين علت ايجاد مگس پران در سنين بالا است.

جداشدگي خلفي زجاجيه در شرايط نزديك بيني، سابقه جراحي كاتاراكت، سابقه جراحي با ليزر YAG در چشم و سابقه التهاب بخش‌هاي خلفي چشم شايع‌تر است.

ظهور مگس پران ممكن است به صورت هشدار دهنده و نشانه مشكلات جدي‌تر باشد، به خصوص زماني كه به صورت ناگهاني پيشرفت كند. در صورتي كه مگس پران جديد به خصوص در سنين بيشتر از 45 سالگي ايجاد شود، مراجعه به چشم پزشك در اولين فرصت توصيه مي‌شود.

آيا مگس پران هميشه خطرناك است؟

مگس پران در بسياري از موارد خطرناك نيست، اما در صورتي كه مايع ژله‌اي زجاجيه چروك خورده و از ديوار چشم جدا شود، ممكن است در شبكيه سوراخ كششي ايجاد شود. اين حالت گاهي باعث خونريزي‌هاي كوچك در چشم مي‌شود كه ممكن است به صورت مگس پران جديد به نظر برسد. سوراخ شبكيه هميشه يك عارضه خطرناك است، چرا كه مي‌تواند منجر به جداشدگي شبكيه شود.

آيا مگس پران از بين مي‌رود؟

مگس پران ممكن است علامتي از كشش در شبكيه باشد كه مي‌تواند خطرناك باشد. اگر سوراخ كششي شبكيه درمان نشود، گاهي شبكيه از قسمت خلفي چشم كنده مي‌شود كه تنها درمان آن جراحي است.

ساير مگس پران‌ها اغلب بي‌ضرر هستند و به مرور از بين مي‌روند و يا به تدريج كوچك مي‌شوند، به گونه‌اي كه فرد به آنها عادت مي‌كند و نياز به درمان ندارند. در اغلب موارد، براي از بين بردن مگس پران به جراحي نياز نيست. حتي اگر مگس پران به مدت چند سال وجود داشته باشد در صورتي كه به طور ناگهاني مورد جديدي ايجاد شود، معاينه توسط چشم پزشك ضروري است.

جرقه (Flashing) چيست؟

احساس وجود نور در ميدان بينايي بدون وجود محرك نوري واقعي را فلاشينگ يا جرقه مي‌نامند كه ممكن است به صورت خطوط درخشان صاعقه مانند و يا اجسام ريز درخشنده به نظر برسد. جرقه ممكن است فقط در يك نقطه خاص ميدان بينايي ديده شود و يا به صورت نقاط ريز متعدد در بخشي از ميدان بينايي درآيد. احساس ديدن جرقه معمولا فقط چند لحظه طول مي‌كشد، اما غالبا تكرار مي‌شود و در محيط‌هاي تاريك جرقه‌ها بيشتر تظاهر مي‌كنند. به علاوه حركات ناگهاني سر يا چشم‌ها ممكن است باعث ديدن جرقه شود. بايد به خاطر داشت از انجام حركاتي كه باعث ايجاد جرقه مي‌شوند پرهيز شود، زيرا اين حركات عملا باعث افزايش كشش بر روي شبكيه و افزايش احتمال ايجاد سوراخ شبكيه مي‌شوند.

علت جرقه چيست؟

همانطور كه قبلا گفته شد با افزايش سن رشته‌هاي زجاجيه ضخيم‌تر شده و به هم چسبندگي پيدا مي‌كنند. چسبندگي رشته‌هاي زجاجيه ممكن است باعث كشيده شدن پرده شبكيه شود. از آنجا كه پاسخ سلول‌هاي شبكيه به محرك‌ها به صورت درك نور است، هر عاملي كه سلول‌هاي شبكيه را تحريك كند در مغز به عنوان نور تفسير مي‌شود. به همين علت وقتي شبكيه تحت كشش قرار گيرد جرقه‌هاي نوري ديده مي‌شوند. جرقه‌هاي نور ممكن است به مدت چند هفته تا چند ماه (به صورت متناوب) ديده شده و از بين بروند. در سنين بالاتر جرقه شايع‌تر است. در صورت بروز ناگهاني جرقه در اولين فرصت با چشم پزشك تماس بگيريد.

علل غيرچشمي جرقه كدامند؟

افراد مبتلا به ميگرن، اغلب نوع ديگري از جرقه را تجربه مي‌كنند. اين جرقه‌ها كه ناشي از انقباض (اسپاسم) عروق خوني مغز هستند، به صورت خطوط زيگزاگي لرزان يا نقاط بزرگ شونده ديده مي‌شوند. معمولا اين جرقه‌ها ابتدا در وسط ميدان بينايي ظاهر مي‌شوند و در مدت 15 تا 20 دقيقه به تدريج به كناره‌هاي ميدان بينايي كشيده شده، كم كم محو مي‌شوند.

پس از آن، سردرد شروع مي‌شود كه معمولا يك طرفه و ضربان‌دار است. البته در برخي از افراد تنها جرقه رخ مي‌دهد و سردرد اتفاق نمي‌افتد. اين حالت را «ميگرن چشمي» مي‌گويند. يك نكته مهم آن است كه جرقه ناشي از ميگرن هم زمان در هر دو چشم ديده مي‌شود، اما جرقه ناشي از مشكلات چشمي فقط در چشم مبتلا تظاهر مي‌كند.

علت ديگر جرقه، برخورد ضربه ناگهاني به سر است كه ممكن است باعث شود تا فرد به مدت چند ثانيه جرقه‌هاي درخشان كوچكي ببيند.

معاينه چشم‌ها

وقتي كه چشم پزشك چشم‌هاي شما را معاينه مي‌كند، گاهي لازم است مردمك چشم توسط قطره چشمي مخصوص گشاد شود. در طي معاينه، چشم پزشك بخش‌هاي مختلف چشم از قبيل شبكيه و زجاجيه را به دقت بررسي خواهد كرد. در صورتي كه از قطره‌هاي گشاد كننده مردمك براي معاينه چشم‌هاي شما استفاده شود، براي بازگشت به منزل بايد يكي از همراهان شما رانندگي كند و انجام رانندگي توسط شما مي‌تواند منجر به تصادف شود.

مگس پران و جرقه‌هاي نور با افزايش سن شايع‌تر مي‌شوند. در حالي كه همه مگس پران‌ها و جرقه‌ها خطرناك نيستند، بهتر است براي اطمينان بيشتر از عدم آسيب به شبكيه معاينه‌هاي كامل چشم پزشكي صورت گيرد.

گاهي با يك نوبت معاينه نمي‌توان علت دقيق مگس پران را تشخيص داد. در اين حالت اغلب لازم است معاينه در فواصل 2 تا 3 هفته يك بار تكرار شود تا زماني كه مطمئن شويم علت خطرناكي وجود ندارد.

يك نكته مهم آن است كه جرقه حتي اگر با پارگي شبكيه همراه باشد معمولا پس از چند روز تا چند هفته خود به خود از بين مي‌رود و مگس پران هم حتي در صورت همراهي با پارگي شبكيه پس از چند هفته كوچك مي‌شود. بنابراين در افرادي كه جرقه يا مگس پران جديد ايجاد شده حتي اگر خود به خود خوب شده باشد لازم است معاينه كامل چشم انجام شود.

در صورت به وجود آمدن شرايط زير در اولين فرصت به پزشك مراجعه كنيد:

– زماني كه مگس پران جديد به صوت ناگهاني ظاهر شود (حتي اگر پس از چند هفته خود به خود برطرف شده باشد)

– مگس پران قديمي كه جديدا بزرگ‌تر شده يا تغيير ديگري پيدا كرده است.

– مگس پراني كه همراه با جرقه باشد (حتي اگر پس از چند روز جرقه خود به خود برطرف شده باشد)

– مگس پراني كه همراه با كم شدن يا تاري ديد و احساس وجود پرده در جلوي چشم باشد (اين علامت بسيار مهم است و ممكن است ناشي از كنده شدن بخشي از شبكيه باشد كه به درمان فوري نياز دارد)

– مگس پراني كه با از دست دادن ديد محيطي همراه باشد (ديدن سايه در اطراف ميدان بينايي)

دسته بندی مطلب:

بیماری ها

بوتاکس اطراف چشم و صورت

تزریق بوتاکس

تزریق بوتاکس یکی از روش هایی است که امروزه به فراوانی جهت صاف کردن چین و چروک های صورت و ایجاد ظاهری جوانتر در افراد به کار می رود. چین و چروک های ناشی از اخم که در بین ابروها یا روی پیشانی ایجاد می شود و چروک های اطراف چشم که در موقع خنده ظاهر می شود تا حد زیادی پس از تزریق بوتاکس محو می گردد. این نوع چروک ها عمدتاً ناشی از انقباض عضلات زیر پوستی است. تزریق بوتاکس با کاهش توانایی انقباض این عضلات باعث کم شدن این چروک ها می شود.

بوتاکس چیست؟

توکسین بوتولینوم A که با نام تجاری بوتاکس عرضه می گردد نوعی پروتئین پیچیده است که از یک باکتری به نام کلستریدیوم ترشح می شود و می تواند مسمومیت های شدید غذایی ایجاد کند. جهت کاربردهای پزشکی این فراورده به صورت خالص و استریل برای استفاده تزریقی فرآوری می‌شود.

بوتاکس چگونه اثر می کند؟

بوتاکس پس از تزریق، جذب عضله می شود و در پایانه های عصبی که فرمان انقباض را به عضلات می رسانند مستقر می شود. در این محل بوتاکس از آزاد شدن یک واسطه شیمیایی به نام استیل کولین- که مسئول انقباض عضلانی است جلوگیری می کند. در نتیجه دستور انقباض به عضله نمی رسد و در حقیقت نوعی فلج عضلانی موقت ایجاد می شود که 3 تا 6 ماه طول می کشد. عدم انقباض عضلات زیر پوستی باعث محو شدن و از بین رفتن چین و چروک های پوست روی عضله می شود.

روش تزریق بوتاکس چگونه است؟

تزریق بوتاکس معمولاً در مطب یا درمانگاه به صورت سرپایی انجام می‌‌شود و نیاز به بستری ندارد. از آنجا که تزریق با سوزن های بسیار ظریف انجام می شود، دردناک نیست و نیازی به بی‌حسی ندارد. پس از ضد عفونی پوست صورت، پزشک با استفاده از سرنگ انسولین مقادیر کمی از بوتاکس را به بالای ابروها، پیشانی و اطراف چشم تزریق می کند. ممکن است در محل تزریق سوزش و قرمزی خفیف ایجاد می شود که ظرف چند ساعت برطرف می شود. بهتر است پس از تزریق تا جند ساعت از دراز کشیدن خودداری کنید و از مالیدن محل تزریق نیز پرهیز کنید تا بوتاکس کاملاً جذب عضلات محل تزریق شود.

معمولاً از یکی دو روز پس از تزریق چین و چروک ها به تدریج محو می شوند و این اثر بین 3 تا 6 ماه به طول می انجامد. پس از این مدت اثر بوتاکس کم کم از بین می رود و چروک ها دو مرتبه ظاهر می شوند. در این زمان می توان در صورت تمایل تزریق را تکرار کرد.

عوارض بوتاکس

از آنجا که بوتاکس عمدتاً جذب عضلات محل تزریق می شود و مقادیر بسیار ناچیزی از آن وارد گردش خون می شود، با دوزی که برای باز کردن چروک ها به کار می رود تقریباً هیچ عارضه سیستمیک مهمی ایجاد نمی کند. البته مثل هر تزریق دیگری ممکن است سوزش و قرمزی خفیفی در محل تزریق اتفاق بیفتد که پس از چند ساعت خودبه خود برطرف می گردد. به علاوه در برخی از افراد پس از تزریق بوتاکس سردرد یا تهوع خفیف یا علائم سرماخوردگی ایجاد می شود که معمولاً ظرف 2-3 روز بهبود می یابد.

عارضه جدی تری که گاهی در اثر تزریق بوتاکس اتفاق می افتد افتادگی پلک است. البته خوشبختانه این عارضه نسبتاً نادر است و در کمتر از 3% موارد اتفاق می افتد. افتادگی پلک معمولاً یک هفته پس از تزریق بروز می کند و پس از 2-3 ماه به تدریج بهبود می یابد. خوشبختانه تمام عوارض بوتاکس گذرا هستند و حداکثر ظرف مدت 6 ماه خودبه خود برطرف می شوند.

موارد منع مصرف و محدودیت ها

گرچه هیچ عارضه خاصی در اثر عوارض مصرف بوتاکس در بارداری و شیردهی گزارش نشده است، اما توصیه می شود که خانم ها در دوران بارداری و شیردهی از تزریق بوتاکس اجتناب کنند.

در صورتی که به بیماری خاصی مبتلا هستید یا داروی خاصی استفاده می کنید حتماً پیش از تزریق بوتاکس پزشک خود را در جریان قرار دهید. تزریق بوتاکس در افرادی که دچار بیماری های عصبی عضلانی هستند می تواند باعث ضعف عضلانی شدید شود. به علاوه مصرف برخی از داروها (مثلاً آنتی بیوتیک های خانواده جنتامایسین) ممکن است اثر بوتاکس را تشدید کند.

درمان های جانشین بوتاکس

همانطور که قبلاً ذکر شد تزریق بوتاکس عمدتاً بر روی چین و چروک هایی مؤثر است که ناشی از انقباض عضلات زیر پوستی است. اثر تزریق بوتاکس در افراد جوان و میانسال بارزتر است و در افراد مسن تأثیر کمتری دارد.

تزریق بوتاکس بر چروک های ظریف و سطحی که ناشی از تابش اشعه خورشید هستند تأثیر چندانی ندارد. برای پیشگیری از ایجاد این چروک ها استفاده منظم از کرم ضد آفتاب و برای از بین بردن آن ها لایه برداری (Peeling) سطحی پوست با استفاده از کرم های مخصوص یا روش های جراحی توصیه می شود.

در مواردیکه افتادگی ابرو، پلک یا گونه باعث ایجاد سالخورده در فرد شده باشد تزریق بوتاکس معمولاً کمکی نمی کند (و حتی ممکن است با تشدید افتادگی پلک و ابرو باعث بدتر شدن ظاهر فرد شود). در این موارد جراحی پلاستیک و ترمیمی (کشش پوست و بالا کشیدن ابرو و پلک) معمولاً نتایج بهتری دارد.

یکی دیگر از روش هایی که برای محو کردن چروک های صورت به کار می رود تزریق موادی مثل چربی، سیلیکون یا کلاژن به داخل پوست است که می تواند به تنهایی یا همراه با تزریق بوتاکس انجام شود.

به هر حال تزریق بوتاکس یک روش ساده، ارزان و کم خطر برای از بین بردن چروک های صورت است. پزشک می تواند شما را راهنمایی کند که آیا این روش برای شما مفید و مؤثر می باشد یا خیر.

کاربردهای دیگر بوتاکس

گذشته از جراحی زیبایی، بوتاکس کاربردهای مهم دیگری نیز در پزشکی دارد که عبارتند از :

درمان انحراف چشم
درمان بلفارواسپاسم (بسته شدن غیر ارادی مکرر پلک ها)
درمان انقباض های غیر ارادی در سر و گردن
درمان سردردهای تنشی و میگرن
درمان تعریق بیش از حد

کلام آخر

تزریق بوتاکس گرچه روشی ساده، بی خطر و کار آمد است اما به هر حال یک اقدام تهاجمی است که حتماً باید در شرایط مناسب دسترسی به کمک های اولیه و با رعایت اصول استریلیزاسیون انجام شود. برای پیشگیری از هرگونه عارضه جدی، از تزریق بوتاکس در مکان هایی مثل آرایشگاه ها، سالن های ورزشی و مؤسسات زیبایی خودداری کنید و این اقدام را حتماً تحت نظر پزشک انجام دهید.
تگ ها:

بوتاکس اطراف چشم و صورت ، بوتاکس دور چشم و صورت ، بوتاکس دور چشم ، بوتاکس اطراف چشم ، بوتاکس صورت ، بوتاکس چیست؟ ، عوارض بوتاکس دور چشم ، عوارض بوتاکس اطراف چشم ، عوارض بوتاکس اطراف چشم و صورت ، عوارض بوتاکس دور چشم و صورت

دسته بندی مطلب:

بیماری ها

تگ ها:

بوتاکس اطراف چشم

بوتاکس اطراف چشم و صورت

بوتاکس دور چشم

بوتاکس دور چشم و صورت

بوتاکس صورت

بوتاکس چیست

عوارض بوتاکس اطراف چشم

عوارض بوتاکس اطراف چشم و صورت

عوارض بوتاکس دور چشم

عوارض بوتاکس دور چشم و صورت

انحراف چشم یا استرابیسم چیست؟

انحراف چشم یا استرابیسم چیست؟

انحراف چشم نوعی مشکل چشمی است که در آن چشم ها وضعیت ناهمگونی نسبت به یکدیگر داشته و نگاه آنها به جهات مختلف است. این ناهمگونی ممکن است واضح بوده و یا آنکه صرفاً بعضی اوقات وجود داشته باشد. در حالی که یک چشم مستقیماً به سمت جلو نگاه می کند چشم دیگر به سمت داخل، خارج، بالا و یا پایین چرخیده است. چشم چرخیده بعضی اوقات به وضعیت اصلی و مستقیم برگشته و بر عکس چشم مستقیم از موقعیت خود خارج می شود.
انحراف چشم در میان گروه سنی اطفال مشکل شایعی بوده و در حدود 4% کودکان دیده می شود ولی ممکن است زمان بروز آن در سنین بالاتر نیز باشد. شیوع آن در پسر و دختر به یک نسبت بوده و گاهی ابتلا فامیلی دارد. با این حال، بعضی از مبتلایان سابقه چنین مشکلی را در فامیل خود ذکر نمی کنند.
بینایی و مغز

با یک دید دو چشمی طبیعی، هر دو چشم به یک نقطه نگاه می کنند. بخش بینایی مغز، دو تصویر رسیده را به صورت یک تصویر سه بعدی ترکیب می کند.
وقتی به علت انحراف چشم یکی از چشم ها از موقعیت خود خارج می شود، دو تصویر متفاوت به مغز ارسال می گردد. در یک کودک خردسال، مغز چنین یاد می گیرد که تصویر چشم منحرف شده را نادیده گرفته و تنها تصویر چشم مستقیم یا چشم با دید بهتر را بپذیرد. این امر سبب از بین رفتن درک عمق و دید دو چشمی می شود. بالغین که دچار استرابیسم می شوند اغلب بدان علت که مغز توانایی پذیرش یا دریافت تصویر هر دو چشم را پیدا کرده است، دو بینی پیدا می کنند. در این حالت مغز قادر به حذف تصویر چشم منحرف نخواهد بود. ولی متاسفانه در کودکان این اتفاق یعنی حذف تصویر چشم منحرف به سرعت رخ می دهد و این وضعیت منجر به تنبلی یا آمبلیوپی می شود.
آمبلیوپی

قرارگیری طبیعی چشم ها در طی دوره کودکی امکان تکامل دید مناسب این سنین را فراهم می سازد. قرارگیری غیر طبیعی مانند آنچه در استرابیسم دیده می شود، سبب کاهش دید یا آمبلیوپی خواهد شد. مغز تصویر چشم بهتر را تشخیص داده و تصویر چشم ضعیف تر یا آمبلیوپیک را حذف می کند. این موضوع تقریباً در نیمی از کودکان مبتلا به استرابیسم اتفاق می افتد.
آمبلیوپی را می توان با بستن چشم بهتر و تقویت و بهبود بینایی چشم ضعیف تر، درمان نمود. اگر آمبلیوپی در همان سال های نخست زندگی تشخیص داده شود، درمان آن اغلب موفقیت آمیز خواهد بود ولی درصورتی که درمان آن به تاخیر افتد، آمبلیوپی یا افت دید وضعیتی دایمی پیدا خواهد کرد. قاعدتاً هر قدر آمبلیوپی زودتر درمان شود، دید بهتری تامین خواهد گردید.
علل و علایم انحراف چشم

به دیواره خارجی هر چشمی، شش عضله چسبیده است که مسئولیت کنترل حرکات چشم را به عهده دارند. در هر چشم، دو عضله چشم را به سمت راست یا چپ می برند. چهار عضله دیگر مسئولیت حرکت چشم به سمت بالا و پایین و یا کنترل حرکات مورب چشم را به عهده دارند. برای تمرکز هر دو چشم بروی یک نشانه مشخص، لازم است تمامی عضلات چشم با یکدیگر و با عضلات همکار چشم مقابل هماهنگ باشند. هر علتی که در این هماهنگی اختلال ایجاد کند می تواند منجر به استرابیسم شود.
نقش کنترلی مغز نیز بر عضلات چشم از اهمیت به سزایی برخوردار است. بنابراین کودکان مبتلا به مشکلات مغزی از قبیل فلج مغزی، عقب افتادگی مغزی، هیدروسفالی و تومورهای مغزی اغلب دچار استرابیسم می شوند. هر عاملی که منجر به کاهش بینایی شود مانند عیب انکساری، آب مروارید، صدمات چشمی و …می تواند عاملی برای استرابیسم باشد.
اصلی ترین علامت استرابیسم، در واقع چشمی است که در جای خود قرار ندارد. گاهی طفل در نور آفتاب یک چشم خود را می بندد و گاه با کج کردن سر خود به یک موقعیت به خصوص تلاش می کند که از هر دو چشم خود استفاده کند و گاه بصورت خستگی شدید چشم و سردرد در حین فعالیت چشمی و گاهی علایم فقدان یک دید عمق مناسب نیز دیده می شود. بالغینی که دچار استرابیسم می شوند نیز اغلب از دوبینی شکایت می کنند.
تشخیص

لازم است هر کودکی در طی دوره شیرخواری یا سنین قبل از مدرسه توسط پزشک خانواده، متخصص اطفال یا چشم پزشک معاینه و مشکلات احتمالی او تشخیص داده شود. این موضوع به ویژه در مواردی که عضو دیگری از خانواده مبتلا به استرابیسم یا آمبلیوپی است اهمیت بیشتری پیدا می کند. در شیرخواران اغلب درک اختلاف بین انحراف ظاهری دو چشم از استرابیسم واقعی مشکل است. در کودکان کم سن و سال بینی پهن و عریض و چین پوستی قسمت داخلی پلک سبب می شود که در نگاه به چپ و راست چشم ها مخفی شده و بدین ترتیب منحرف بنظر برسند. این ظاهر استرابیسمی به تدریج و با رشد کودک بهبود می یابد و حال آنکه استرابیسم واقعی ارتباطی با رشد کودک ندارد و در این میان چشم پزشک بخوبی قادر به تمایز بین استرابیسم واقعی و کاذب است.
درمان

اهداف درمان استرابیسم، حفظ دید، مستقیم کردن چشم ها و بازگرداندن دید دو چشمی است. بسته به علت استرابیسم، درمان ممکن است به صورت تجویز عینک، برداشتن کاتاراکت یا اصلاح سایر علل زمینه ای ایجاد انحراف و یا تغییر دادن موقعیت عضلات نامتعادل چشم باشد. بعد از انجام یک معاینه کامل چشمی شامل مطالعه دقیق قسمت های داخلی، چشم پزشک درمان مناسب اپتیکی، طبی یا جراحی را انتخاب خواهد نمود. اغلب بستن چشم بهتر جهت تقویت بینایی چشم آمبلیوپیک نیز ضروری خواهد بود.
ایزوتروپی (انحراف چشم به داخل)

ایزوتروپی در واقع انحراف چشم ها به سمت داخل بوده و شایع ترین نوع استرابیسم شیرخواران است. کودکان خردسال مبتلا به ایزوتروپی هیچگاه از هر دو چشم خود بطور هم زمان استفاده نمی کنند.
در اکثر موارد برای تراز کردن چشم ها، تامین دید دو چشمی و اجتناب از افت دید دایمی، جراحی زود هنگام ضروری خواهد بود.
[ایزوتروپی، انحراف چشم به داخل]
ایزوتروپی انحراف چشم ها به سمت داخل بوده و در واقع شایعترین نوع استرابیسم است.
در جریان جراحی، میزان نیروی عضلات در یک یا دو چشم تنظیم می شود. مثلاً در جراحی ایزوتروپی، ممکن است عضله داخلی محکم تر را از چشم جدا نموده و مقداری عقب تر مجدداً به چشم وصل نمایند. این کار اثر کِشنده عضله را تضعیف نموده و امکان چرخش چشم به سمت خارج را فراهم می¬ سازد. بعضی اوقات نیز می¬ توان برای تسهیل حرکت چشم به سمت خارج، عضله خارجی را کوتاه تر نموده و بدین ترتیب نیروی کِشنده آن را افزایش داد.
ایزوتروپی تطابقی

ایزوتروپی تطابقی شکل شایع ایزوتروپی است که بیشتر در کودکان دور بین سنین 2 سال یا بالاتر اتفاق می افتد. کودک در سنین پایین، قادر است برای جبران دوربینی خود، تلاش تطابقی خود را افزایش دهد ولی این کار مشخصاً سبب انحراف چشم ها به سمت داخل می شود. برای جبران ایزوتروپی تطابقی، به کودک عینک داده می شود.
[عینک دوکانونی برای ایزوتروپی تطابقی]
برای جبران ایزوتروپی تطابقی، به کودک عینک دو کانونی داده می شود.
عینک تلاش تطابقی مزبور را کاهش داده و می تواند چشم ها را به وسط آورد. در برخی موارد استفاده از نوع به خصوصی از عینک های دو کانونی ضروری است (که در شکل روبرو نشان داده شده است). و گاهی می توان از قطره های چشمی، و لنزهای مخصوصی بنام منشور (Prism) استفاده نمود. گاهی اوقات ورزش های چشمی نیز به اصلاح این حالت در کودکان بزرگتر کمک می کند.
اگزوتروپی( انحراف چشم به خارج)

اگزوتروپی، یا انحراف چشم به سمت خارج، دیگر نوع شایع استرابیسم است. این حالت بیشتر زمانی اتفاق می افتد که کودک روی شی ای در دور دست تمرکز می کند. اگزوتروپی اغلب متناوب (Intermittent) بوده و مخصوصاً در هنگام خستگی یا استرس در کودک بروز می کند. والدین اظهار می دارند که کودک در مقابل نور آفتاب یک پلک خود را جمع می کند. گر چه عینک، ورزش چشمی یا منشور در این حالت نیز به کنترل چرخش چشم به سمت خارج کمک می کند ولی در اکثر موارد لازم است نوعی عمل جراحی صورت گیرد.
جراحی استرابیسم

هیچ گاه و در جریان هیچ نوع عمل جراحی، کره چشم از محل خود خارج نمی شود. جراحی استرابیسم در واقع ایجاد برشی کوچک در بافت پوشاننده چشم است که به چشم پزشک امکان می دهد تا به عضلات زیرین این بافت دسترسی پیدا کند. اینکه کدام عضلات تحت عمل جراحی قرار گیرند بستگی به جهت چرخش چشم دارد. گاهی اوقات لازم است هر دو چشم تحت عمل جراحی قرار گیرد.
جهت عمل جراحی استرابیسم در اطفال، بیهوشی ضرورت دارد ولی جراحی بزرگسالان با بی حسی موضعی نیز امکان پذیر است.
بهبودی سریع است. فرد اغلب ظرف چند روز به فعالیت های طبیعی اش بر می گردد. بعد از جراحی، گاهی استفاده از عینک یا منشور نیز ضرورت پیدا می کند. گاهی اوقات ممکن است اصلاح انجام شده بیشتر یا کمتر از مقدار موردنظر باشد که در آن صورت انجام عملی دیگر ضرورت خواهد یافت.
توصیه می شود جراحی اصلاحی استرابیسم هر چه سریعتر صورت گیرد زیرا شیرخوار به محض اینکه چشم هایش مستقیم شد امکان دید طبیعی و دید دو چشمی را پیدا خواهد کرد. از طرف دیگر لوچی چشم می تواند بر اعتماد به نفس کودک نیز نقشی منفی داشته باشد.
همانند هر عمل جراحی، جراحی بر روی عضلات چشم نیز با عوارضی همراه است. این عوارض شامل عفونت، خونریزی و دیگر عوارض نادری است که می تواند منجر به از دست دادن دید شود. با این حال، جراحی استرابیسم معمولاً درمانی بی خطر و موثر است و در عین حال هیچ گاه جای عینک و یا آمبلیوپ درمانی را نمی گیرد.
خلاصه

رشد کودک به خودی خود استرابیسم را درمان نمی کند.
•    موثرترین زمان درمان استرابیسم، زمانی است که کودک در سنین پایینی به سر می برد.
•    مستقیم نمودن چشم ها در هر سنی امکان پذیر است.
•    درمان استرابیسم ممکن است بدون جراحی و با استفاده از قطره های چشمی، تمرینات چشمی و یا عینک انجام گیرد.
•    در صورتی که درمان جراحی لازم باشد، هرقدر در سنین پایین تری انجام شود شانس تامین دید دو چشمی بیشتر خواهد بود.
برای اطلاع از هزینه عمل جراحی انحراف چشم وهمچنین مشاوره درباره بیماری های چشم با ما تماس بگیرید.

تگ ها:

انحراف چشم ، انحراف چشم در کودکان،انحراف چشم در نوزادان،انحراف چشم در بزرگسالان،انحراف چشم مادرزادی،لوچی،علائم انحراف چشم، اقدام برای درمان انحراف چشم در چه سنینی مناسب تر است ؟ ، آیا انحراف چشم ارثی و وراثتی است؟ ،علائم انحراف چشم در نوزادان،انحراف چشم چگونه درمان می شود ؟ ،درمان انحراف چشم مادرزادی،انحراف چشم یا استرابیسم چیست؟ چگونگی تشخیص انحراف چشم در کودکان،عوارض عمل انحراف چشم،هزینه عمل انحراف چشم چقدر است،درمان انحراف چشم،درمان انحراف چشم در نوزادان،درمان انحراف چشم در کودکان،درمان انحراف چشم در بزرگسالان،درمان لوچی،درمان استرابیسم،عمل انحراف چشم،قیمت عمل انحراف چشم،عمل انحراف چشم مادرزادی،علائم انحراف چشم در کودکان،قیمت عمل جراحی انحراف چشم،عمل جراحی انحراف چشم،عمل زیبایی انحراف چشم،هزینه عمل جراحی انحراف چشم چقدر است،عمل انحراف چشم چگونه است،عمل انحراف چشم در کودکان،عمل انحراف چشم در بزرگسالان،عمل جراحی انحراف چشم،درمان انحراف چشم در سنین بالا،هزینه عمل جراحی انحراف چشم،عمل جراحی انحراف چشم چگونه است،عمل جراحی انحراف چشم در بزرگسالی،هزینه عمل انحراف چشم،فیلم عمل انحراف چشم،هزینه جراحی انحراف چشم،هزینه درمان انحراف چشم،عوارض عمل جراحی انحراف چشم

دسته بندی مطلب:

بیماری ها

تگ ها:

آیا انحراف چشم ارثی و وراثتی است

اقدام برای درمان انحراف چشم در چه سنینی مناسب تر است

انحراف چشم

انحراف چشم در بزرگسالان

انحراف چشم در نوزادان

انحراف چشم در کودکان

انحراف چشم مادرزادی

انحراف چشم چگونه درمان می شود

انحراف چشم یا استرابیسم چیست

درمان استرابیسم

درمان انحراف چشم

درمان انحراف چشم در بزرگسالان

درمان انحراف چشم در سنین بالا

درمان انحراف چشم در نوزادان

درمان انحراف چشم در کودکان

درمان انحراف چشم مادرزادی

درمان لوچی

علائم انحراف چشم

علائم انحراف چشم در نوزادان

علائم انحراف چشم در کودکان

عمل انحراف چشم

عمل انحراف چشم در بزرگسالان

عمل انحراف چشم در کودکان

عمل انحراف چشم مادرزادی

عمل انحراف چشم چگونه است

عمل جراحی انحراف چشم

عمل جراحی انحراف چشم در بزرگسالی

عمل جراحی انحراف چشم چگونه است

عمل زیبایی انحراف چشم

عوارض عمل انحراف چشم

عوارض عمل جراحی انحراف چشم

فیلم عمل انحراف چشم

قیمت جراحی انحراف چشم

قیمت درمان انحراف چشم

قیمت عمل انحراف چشم

قیمت عمل جراحی انحراف چشم

لوچی

هزینه جراحی انحراف چشم

هزینه درمان انحراف چشم

هزینه عمل انحراف چشم

هزینه عمل انحراف چشم چقدر است

هزینه عمل جراحی انحراف چشم

هزینه عمل جراحی انحراف چشم چقدر است

چگونگی تشخیص انحراف چشم در کودکان

گلوکوم یا آب سیاه

گلوكوم (آب سياه)

گلوکوم بیماری عصب چشم است و در جریان آن با آسیب تدریجی عصب ، دید محیطی از دست می رود و در پایان کار فرد شبیه اینکه از یک لوله باریک و طویل به اطراف نگاه می کند دید تونلی پیدا می کند . شما می توانید گلوکوم داشته باشید ولی از آن اطلاعی نداشته باشید، درد یا علائم دیگری وجود ندارند همچین از آنجا که از دست رفتن دید محیطی عموماً به طور آهسته و تدریجی اتفاق می افتد به راحتی قابل درک نیست در بسیاری موارد گلوکوم در طی معاینه معمولی چشم پزشکی کشف شود.

علائم

به دلیل افزایش فشار مایع درون چشم تدریجاً عصب بینایی تضعیف می شود و آنقدر این حادثه می تواند آهسته رخ دهد که فرد متوجه نشود که افت دید برای او رخ داده است.

یک ظرفشوئی را در نظر بگیرید باشیری که تمام مدت باز است حال اگر خروجی باز باشد و همه چیز درست عمل کند حادثه ای رخ نمی دهد اما اگر راه خروج مسدود باشد آب سرریز می کند . در چشم هم مایع زلالیه دائم ترشح می شود در یک نوع از گلوکوم و اگر کانالهای خروجی درست عمل نکند افزایش فشار درون چشمی رخ می دهد .

عمل:

تمایل به پیدایش آب سیاه می تواند موروثی باشد و در بعضی انواع آن افراد فامیل مبتلا احتمال ابتلاء بیشتری به این بیماری دارند. سن هم یک فاکتور مهم است هر چند این بیماری در سنین کم هم می تواند ایجاد شود ولی معمولاً در سن های بالا شایعتر است .درمانهای طولانی مدت با داروهای کورتون ، دیابت ، جراحی های چشمی و سابقه جراحی های چشمی زمینه ساز این بیماری می تواند باشد.

راه تشخيص:

به غیر از سنجش فشار چشم و معاینه عصب چشم ، پزشک شما گاهی درخواست سنجش دید محیطی می کند و با وسیله ای به اسم پریمتری می خواهد حدود آسیب دید را بفهمد . شما جلوی ماشینی می نشینید و نقطه های نورانی را در جاهای مختلف بالا ، زیر و اطراف می تاباند. با استفاده از یک چشم در یک زمان و نگاه کردن مستقیم به جلو ، با دیدن فلاشهای نور علامت می دهید و با همکاری هر چه بیشتر و بهتر شما نقطه دقیقتری از دید محیطی بدست می آید.

درمان:

می دانید اگر بپذیریم گلوکرم علاج پذیر نیست بلکه با استفادة صحیح از داروها قابل کنترل است و می توان آسیب عصب را کند و یا متوقف کرد بهتر با موضوع کنار می آئیم .

این که چشم پزشک شما توصیه به دارو، لیزر و یا جراحی می کند بستگی به نوع گلوکوم شما دارد .

داروهای آب سیاه فشار داخل چشمی را پائین می آورند. این کار بوسیله ی افزایش خروج مایع زلالیه از چشم و یا کاهش تولید آن صورت می گیرد . داورها باید به طور منظم و ممتد استفاده شود تا تأثیر آن ظاهر گردد. در اکثر موارد کنترل فشار داخل چشم با قطره مقدور است ولی گاهی توصیه همزمان به مصرف قرص هم می گردد.

برخی بعد از کنترل فشار داخل چشم با دارو صرفاً با مراجعه به داروخانه و تهیه دارو این باور را دارند که فشار چشم آنها کنترل شده مانده است ولی می دانید که فشار چشم هم می تواند نوسانات زیادی داشته باشد و باید پزشک شما در جریان نحوه ی مصرف دارو قرار گیرد . در واقع هرگز درمان خودسرانه و بدون نظارت پزشک تضمین کننده آیندة بینائی شما نخواهد بود.

مصرف این قطره های چشمی در برخی افراد عوارضی می دهد که با گذشت چند هفته کمتر می شود . سوزش، تاری دید، اختلال دید نزدیک، قرمزی چشم و یا سردرد از این جمله هستند . خارش ، گزگز شدن یا همان سوزش انگشتان دست و پا ، کاهش اشتها و تغییر در طعم غذاها از جمله عوارض قرص های گلوکوم می باشد.

با همکاری پزشک شما می توانید به را حتی این مرحله را بگذرانید.

نكات مهم هنگام ريختن قطره ها

نمی توان از اهمیت موضوع نحوة قطره چکاندن گذشت، اگر کم بریزید بیماری کنترل نمی شود و اگر زیاد بریزید عوارض بیشتر می شود . قطره را می توان ایستاده ، خوابیده یا نشسته چکاند. اول دستهای خود را بشوئید. شیشه قطره را در دست بالا ی چشمتان نگه دارید به آرامی پلک پائین خود را با انگشت پائین بکشید تا حفره کوچکی در زیر چشم ایجاد شود و سپس قطره را بچکانید . به آرامی چشم را ببندید پلکهای را بسرعت باز و بسته نکنید تا قطره قبل از اینکه جذب شود از چشمتان بیرون بریزد. به منظور کاهش مقدار قطره ای که به داخل مجاری اشکی و از آن راه جذب عمومی بدن می شود باید برای 3 تا 5 دقیقه چشم را بسته نگه دارید این کار به بسته نگه داشتن مجاری اشکی کمک می کند .

در هر چشم هر نوبت فقط یک قطره بچکانید اگر نیاز بود که دو قطره متفاوت استفاده کنید 5 تا 10 دقیقه بعد از ریختن اولی صبر کنید تا مطمئن شود که دارو به داخل چشم جذب شده است .

فاصله زمانی بین دو ملاقات پزشک بستگی به موقعیت خاص بیماری چشم خواهد داشت . در هرملاقات پزشک تمام و یا قسمتی از معاینه را تکرار می کند و اگر از فشار داخل چشم راضی باشد به تدریج فواصل ملاقاتها بیشتر می شود .

اگر یک نوبت مصر ف قطره را فراموش کردید یعنی یک یا دو روز را بدون کنترل فشار چشم به سر خواهید برد و این به معنی آسیب دوباره عصب چشم شما خواهد بود .پس سعی نکنید برای جبران آن نوبت بعد دارو را دو برابر کنید چون فقط عوارض دارو را بیشتر کرده اید بنابراین مصرف منظم و مرتب علاج این مشکل خواهد بود .

افزايش فشار داخل چشمي

اين بيماري زماني رخ مي دهد كه فشار داخل چشم ، بالاتر از حد طبيعي باشد. فشار چشم به صورت ميلي متر جيوه بيان مي شود كه همان واحد اندازه گيري مورد استفاده در فشارسنج هاي آب و هوا است. فشار طبيعي چشم بايد كمتر از 21 ميلي متر جيوه باشد. اين عدد ، بالاترين حد طبيعي است كه در افراد مختلف مشاهده مي شود.

افزايش فشار د اخل چشم به معناي آن سياه نيست. آب سياه يا گلوكوم يك بيماري چشمي است كه اغلب باعث فشار بالاي داخل چشمي مي شود. در افراد مبتلا به افزايش فشار داخل چشمي ، عصب بينايي طبيعي به نظر مي رسد و هيچ نشانه اي از گلوكوم در آزمون ميدان ديد ، كه بخش محيطي ميدان بينايي را معاينه مي كند ، ديده نمي شود. با اين حال ، افراد مبتلا به فشار بالاي چشم ، مشكوك به گلوكوم در نظر گرفته مي شوند. اين افراد بايد توسط يك چشم پزشك تحت نظر باشند تا مطمئن شوند كه بيماري آنها ، پيشرفت نمي كند. فشار داخل چشمي با افزايش سن به تدريج افزايش مي يابد ، بنابراين با افزايش سن ، گلوكوم نيز بيشتر ديده مي شود.

در افراد سالم ، مايع شفافي به نام زلاليه در بخش قدامي چشم در گردش است. براي حفظ فشار ثابت ، به طور مداوم مقدار كمي زلاليه توليد مي شود و در همان حال ، مقدار برابري از اين مايع از بخش قدامي چشم خارج مي شود. جريان مايع زلاليه از طريق كانال می باشد. اگر ، زلاليه به درستي جريان نيابد يا توليد زلاليه بيش از حد باشد ، فشار مايع در چشم افزايش يافته و باعث فشار بالاي داخل چشمي مي شود.

ضربه به چشم ، مانند برخي ديگر از بيماريهاي چشمي مي تواند منجر به افزايش فشار داخل چشمي شود. برخي از داروها (مانند استروئيدها يا كورتون) نيز در بالا رفتن فشار داخل چشمي نقش دارند.

افرادي كه در معرض بيشترين خطر براي اين بيماري قرار دارند ، عبارتند از ، افراد با سابقه خانوادگي فشار داخل چشمي بالا يا گلوكوم ، مبتلايان به ديابت ، افراد با سن بالاي 40 سال و مبتلايان به نزديك بيني شديد.

علايم و تشخيص افزايش فشار داخل چشمي

فشار بالاي داخل چشم معمولا هيچ علامت و نشانه اي ندارد. از اين رو ، معاينات منظم توسط چشم پزشك بسيار اهميت دارد.

به عنوان بخشي از معاينات كامل چشم پزشكي ، پزشك معالج معاينات لازم جهت اندازه گيري فشار چشم شما را انجام مي دهد تا اطمينان حاصل كند كه گلوكوم نداريد.

آزمون هايي كه براي تشخيص به كار مي روند عبارتند از:

آزمون تونومتري: در اين روش ، چشم پزشك ، با استفاده از يك ابزار به نام تونومتر ، فشار چشم شما را اندازه گيري مي كند. در طي اين آزمون ، چشم را با قطره بي‌حس‌مي‌كنند.اين‌وسيله ميزان مقاومت قرنيه‌در برابر فشار را محاسبه مي كند.

آزمون گونيوسكوپي: گونيوسكوپي امكان ديدن دقيق «زاويه» چشم را براي پزشك فراهم مي كند. اگرچه پزشك قادر نيست زاويه تخليه مايع زلاليه را در بررسي اتاقك قدامي به طور مستقيم ببيند ولي با استفاده از عدسي هاي مخصوصي اين بررسي امكان پذير است كه آيا شما به گلوكوم مبتلا هستيد يا خير و اگر مبتلا هستيد گلوكوم شما از چه نوعي است؟

معاينه افتالموسكوپي: چشم پزشك قادر است ميزان آسيب عصب بينايي شما را با استفاده از افتالموسكوپ ببيند. افتالموسكوپ وسيله اي است كه داخل چشم را بزرگتر نشان مي دهد. با استفاده از قطره هاي چشمي گشاد كننده ، مردمك باز مي شود تا پزشك ديد دقيق تري داشته باشد و بتواند آسيب هاي احتمالي سر عصب بينايي را مشاهده كند.

آزمون ميدان بينايي (پريمتري): وجود نقاط سياه را كه يكي ديگر از نشانه هاي گلوكوم است ، مورد بررسي قرار مي دهد. اين آزمون با استفاده از يك ابزار كاسه اي شكل انجام مي شود. هنگام گرفتن آزمون ، يكي از چشم ها بسته و چشم ديگر معاينه مي شود. شما مي نشينيد و مستقيم به هدفي كه روبرويتان قرار دارد ، نگاه مي كنيد. با ايجاد صدا توسط رايانه ، نقاط نوراني به صورت تصادفي بر روي صفحه كاسه اي شكل پريمتري ظاهر مي شود. سپس از شما خواسته مي شود هر زمان كه نور را مشاهده كرديد ، يك دكمه را فشار دهيد.

آزمون پاكي متري: از آنجا كه ضخامت قرنيه در ارزيابي فشار اندازه گيري شده تاثير دارد ، از پاكي متر براي اندازه گيري ضخامت قرنيه استفاده مي شود. وسيله اي كه پاكي متر نام دارد بر روي سطح قرنيه قرار داده شده و ضخامت قرنيه را اندازه گيري مي كند.

درمان افزايش فشار داخل چشمي

نكته بسيار مهم اين است كه افراد مبتلا به فشار بالاي چشم بايد به طور كامل تحت نظر باشند تا از بروز عوارضي مانند كاهش ديد و آسيب عصب بينايي جلوگيري شود. براساس نوع بيماري ، پزشك در اسرع وقت درمان را آغاز مي كند و ميزان فشار داخل چشم شما را به طور منظم اندازه گيري مي كند.

در موارد ديگر ، چشم پزشك شما ممكن است تصميم بگيرد كه براي كاهش فشار داخل چشم ، از دارو استفاده كند. قطره هاي چشمي مي تواند فشار بالاي داخل چشم را بهبود بخشد ، اما مهم است كه شما دقت لازم در مصرف داروها داشته باشيد. در برخي از موارد ، ممكن است پزشك شما بيش از يك دارو تجويز كند

بسياري از بيماران مبتلا به فشار بالاي داخل چشمي ممكن است به گلوكوم زاويه باز اوليه مبتلا شوند ، كه تقريبا هميشه نياز به درمان براي كاهش فشار داخل چشم دارد. در صورت بروز اين موارد ، حتما با چشم پزشك خود در مورد گزينه هاي درماني مشورت كنيد.