تاری دید (تاربینی)؛ علت ها و درمان

منظور از تاری دید یا تاربینی این است که شفافیت تصاویر کاهش می‌یابد و اشیاء تار به نظر می‌رسد. عیوب انکساری (نزدیک بینی، دوربینی و آستیگماتیسم) یا پیرچشمی از علل اصلی تاری چشم به شمار می‌آید. اما تاری دید گاهی علامت ابتلا به مشکلاتی جدی‌تر، مانند بیماری‌های تهدید کننده بینایی یا اختلال عصبی، است.

ممکن است دید یک یا هر دو چشم تار شود. کدورت بینایی یا کدر شدن چشم که باعث مات دیدن اشیاء می‌شود، مشکل دیگری است که غالباً با تاری دید اشتباه گرفته می‌شود. کدورت بینایی معمولاً علامت ابتلا به عارضه‌های خاصی مانند آب مروارید است، درهرحال هم تاری دید و هم کدورت بینایی علامت ناراحتی‌های جدی چشم است.

علت تاری دید

نزدیک‌ بینی

تاری چشم یک یا هر دو چشم یکی از علائم نزدیک ‌بینی (myopia) است که با سردرد، چپ شدن چشم و کشیدگی عضلات چشم همراه است. نزدیک‌ بینی شایع‌ترین عیوب انکساری چشم است و بیمار اشیاء دور را تار می‌بیند.

نزدیک ‌بینی زمانی بروز می‌یابد که قرنیه انحناء شدیدی داشته باشد یا مردمک بزرگ باشد. در این شرایط نور در جلوی شبکیه متمرکز می‌شود و در نتیجه تصویر شکل گرفته در پشت چشم وضوح کافی را ندارد.

عینک، لنز و جراحی‌های رفع عیوب انکساری، ماند لیزیک و پی آر کی، متداول‌ترین روش‌های اصلاح نزدیک‌بینی محسوب می‌شود.

دوربینی

تاری دید ناشی از دوربینی (hyperopia) زمانی پیش می‌آید که بیمار اشیاء دور را به خوبی ببیند، اما چشم‌ها نتواند به خوبی بر روی اشیاء نزدیک متمرکز شود. دوربینی باعث کشیدگی غیرعادی عضلات چشم و خستگی چشم می‌شود. چنانچه دوربینی شدید باشد، بیمار حتی اشیاء دور را نیز تار می‌بیند.

دوربینی معمولاً پی‌آمد کوچک‌ بودن مردمک است، یعنی این که نور بر شبکیه متمرکز نمی‌شود و تمرکز آن پشت بخش عقبی چشم اتفاق می‌افتد.  دوربینی نیز مانند نزدیک‌بینی با عینک، لنز یا جراحی اصلاح عیوب انکساری درمان می‌شود.

آستیگماتیسم

تاری چشم در تمام فواصل غالباً علامت آستیگماتیسم است. آستیگماتیسم یکی از عیوب انکساری است که علت آن معمولاً شکل غیرعادی قرنیه است.

اگر چشم آستیگمات باشد، پرتوهای نور بر یک نقطه از شبکیه متمرکز نمی‌شود تا تصویر واضحی از اشیاء دور یا نزدیک دیده شود. آستیگماتیسم مانند نزدیک بینی و دوربینی با عینک، لنز یا جراحی اصلاح می‌شود.

پیرچشمی

اگر بیش از 40 سال دارید و به تازگی نمی‌توانید اشیاء نزدیک، برای مثال روزنامه یا دیگر نوشته‌های ریز، را شفاف و واضح ببینید، احتمالاً در آستانه پیرچشمی یعنی عارضه‌ای قرار دارید که پی‌آمد بالا رفتن سن است.

هرچند علائم پیرچشمی همانند علائم دوربینی است و شامل تاربینی نزدیک و فشار آمدن به عضلات چشم هنگام مطالعه، می‌شود، اما پیرچشمی در اصل کاهش توانایی چشم در متمرکز شدن بر اشیاء نزدیک است که دلیل آن سخت شدن لنز داخل چشم است و برخلاف دوربینی از مشکلات بینایی با عامل ناهنجاری شکل کلی چشم نشأت نمی‌گیرد.

پس از 45 سالگی پیر چشمی در انتظار تمام ماست. بسیاری برای درمان پیرچشمی از عینک مطالعه یا لنزهای چندکانونی (دوکانونی یا لنزهای پیشرفته) استفاده می‌کنند، البته عمل‌های جراحی مانند مونوویژن لیزیک و کراتوپلاستی هدایتی نیز در صورت مناسب بودن شرایط بیمار برای درمان پیرچشمی انجام می‌شود.

خشکی مزمن چشم

سندرم خشکی چشم به روش‌های بی‌شماری چون تاری چشم و نوسان دید بر چشم اثر می‌گذارد. هر چند استفاده از اشک مصنوعی (قطره‌های مرطوب کننده چشم) مفید است، اما برای موارد پیشرفته‌تر خشکی چشم دارو تجویز می‌شود یا از پلاگ پونکتوم برای حفظ سلامت و رطوبت چشم استفاده می‌شود.

بارداری

تاری دید چشم یکی از عوارض شایع بارداری است که گاهی با دوبینی نیز همراه است. تغییرات هورمونی شکل و ضخامت قرنیه را تغییر می‌دهد، نتیجه این تغییر تار شدن دید چشم است. خشکی چشم نیز در بانوان باردار مشاهده می‌شود، همان‌طور که گفته شد خشکی چشم یکی از علل تاربینی است.

سردردهای میگرنی یا میگرن چشمی

اگرچه سردرد میگرنی یا میگرن چشمی معمولاً بدون خطر و موقتی است، اما پیش از شروع آن علائمی چون تاری چشم، نور سوسوزن، هاله‌بینی یا دیدن الگوهای زیگزاگ بروز می‌یابد.

بیماری مگس‌پران چشم

بیمار لکه‌های موقتی و متحرکی را در میدان دید مشاهده می‌کند که از آنها با اصطلاح مگس‌پران یاد می‌شود. مگس‌پران عموماً زمانی بروز می‌یابد که زجاجیه ژلاتینی مانند چشم با بالا رفتن سن به مایع تبدیل شود. این تغییر باعث می‌شود ذرات بسیار ریز بافتیِ داخل زجاجیه آزادانه داخل چشم حرکت کند و سایه‌هایی روی شبکیه ایجاد شود.

اگرچه بیماری مگس‌پران پی‌آمد طبیعی افزایش سن است، اما مشاهده ناگهانی انبوهی از نقاط متحرک علامت پارگی یا جدا شدن شبکیه است و باید برای درمان آن به سرعت به متخصص چشم مراجعه نمود.

تاربینی پس از لیزیک

دید چشم بلافاصله پس از لیزیک یا دیگر عمل‌های رفع عیوب انکساری تار می‌شود. این حالت موقتی است و دید چشم پس از چند روز واضح می‌شود، البته چند هفته طول می‌کشد تا دید کاملاً پایدار شود.

دارو و قطره چشم

بعضی قطره‌های چشم، به ویژه قطره‌های دارویی حاوی نگهدارنده باعث تحریک چشم و تاری دید می‌شود. این عوارض جانبی اکثراً با مصرف قطره اشک مصنوعی، داروهای تجویز شده برای خشکی چشم یا پلاگ پونکتوم کنترل می‌شود.

به علاوه داروهایی مانند قرص‌های حساسیت نیز باعث خشکی چشم و تاربینی می‌شود. متخصص بینایی ‌سنجی یا چشم‌ پزشک حین معاینه چشم به بیمار اطلاع می‌دهد که آیا داروهای مصرفی عامل تاربینی شده است یا خیر.

استفاده بیش از اندازه از لنز

چنانچه مدت بیشتری از آنچه پزشک تجویز کرده است، از لنزهای تماسی یک‌بار مصرف یا هر لنز تماسی دیگری استفاده کنید، پروتئین‌ها و ذرات دیگر روی لنز جمع می‌شود. در نتیجه دید چشم تار می‌شود و احتمال عفونت چشم افزایش می‌یابد.

تاری دید علامت وجود مشکلات جدی چشم

• بیماری‌ها و عارضه‌های چشم: تاری دید ناگهانی یک چشم در سنین بالای 60 سالگی می‌تواند علامت تخریب لکه زرد در بخشی از شبکیه باشد که تمرکز ظریف آنجا انجام می‌شود. تاری بینی علامت جدا شدن شبکیه، تبخال چشم یا نوریت اپتیک (التهاب عصب نوری) نیز است. بعضی بیماری‌ها و عارضه‌های چشم باعث نابینایی دائمی می‌شود، بنابراین باید برای تشخیص و درمان فوری ناراحتی‌های چشم به چشم‌پزشک مراجعه نمود.

• آب مروارید: تغییرات دید مانند تاری یا کدورت دید و دیدن نورهای درخشان و هاله‌های شبانه از علائم آب مروارید محسوب می‌شود. آب مروارید اگر برداشته نشود، در نهایت چنان کدر می‌شود که دید را مسدود می‌کند و منجر به نابینایی می‌شود. اما اگر عمل جراحی به منظور تعویض آب مروارید با لنز مصنوعی انجام شود، بیمار معمولاً قدرت بینایی خود را بازمی‌یابد.
• آب سیاه: دید تونلی یا تاربینی گاهی علامت گلوکوما یا آب سیاه است که با باریک شدن ناگهانی یا تدریجی میدان دید و تاری دید در لبه‌های میدان دید همراه است. چنانچه درمان انجام نشود، بینایی به تدریج کاهش می‌یابد و در نهایت بیمار دچار نابینایی دائمی می‌شود.
• تحلیل عضلانی ناشی از بالا رفتن سن: کاهش دید تدریجی و تاری دید همراه با اعوجاج، برای مثال شکسته یا مواج دیدن خطوط صاف، از علائم تحلیل عضلانی ناشی از بالا رفتن سن(AMD) محسوب می‌شود که یکی از علل اصلی نابینایی در بیماران مسن است.
• رتینوپاتی دیابتی: تاری دید غیرقابل توضیح در بیماران دیابتی گاهی علامت رتینوپاتی دیابتی است. این بیماری به شبکیه چشم آسیب می‌زند و بینایی را به خطر می‌اندازد.
• بیماری قلبی ـ عروقی و دیگر بیماری‌های سیستمی: تاری دید، غالباً همراه با دوبینی، از علائم بروز مشکلات اورژانسی مانند سکته مغزی یا هموراژ مغزی یا نشانه اولیه ام اس است. بنابراین در صورت دوبینی یا تاری دید ناگهانی به سرعت به پزشک مراجعه کنید.

تاری دید جزئی که هر از گاه عود می‌کند، علامت خستگی، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید یا کشیدگی عضلات چشم است.

علائم و نشانه‌ها

علائم و نشانه‌های تاری دید عبارت‌اند از:

• دید تار و مبهم در هر فاصله‌ای
• ندیدن جزئیات و یا نداشتن تمرکز در هنگامی‌که به چیزی نگاه می‌کنید
• دیدن حاشیه‌ی اجسام به صورتی پخش شده
• دید مه‌آلود و یا دید نامشخص
• نقاط شناور در حوزه بینایی
• لوچ کردن چشم‌ها و مالیدن چشم‌ها و پلک زدن به دفعات

این تغییرات می‌تواند بسیار آهسته یا به طور ناگهانی رخ دهند. هم چنین ممکن است موقتی باشند، به خصوص اگر با قرار گرفتن در معرض آفتاب، فشار آوردن به چشم، سردرد و یا مشکلات و بیماری‌های دیگر در ارتباط باشند. این تغییرات هم چنین ممکن است بر یک یا هر دو چشم تأثیر بگذارند.

علائم دیگری که ممکن است در این حین تجربه کنید، می‌تواند به علت مشکلات بینایی شما ربط داشته باشد. برای مثال، قرمزی و خارش چشم ممکن است نشان‌دهنده عفونت چشمتان باشد. سرگیجه و یا صحبت کردن نامفهوم همراه با تاری دید ناگهانی ممکن است نشانه‌ای از یک سکته باشد. سردرد و تغییرات بینایی ممکن است نشانه‌ای از بروز میگرن در شما باشد.

اگر علائم نگران کننده و یا تغییرات ناگهانی در دید داشته باشید، حتماً به یک پزشک متخصص مراجعه کنید.

چه موقع برای مشکل تاری دید باید به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر تاری دیدتان خیلی ناگهانی بروز کرده باشد و هر یک از این علائم را داشته باشید، باید به پزشک مراجعه کنید و فوراً تحت درمان قرار بگیرید:

• سردرد شدید
• مشکل تکلم
• از دست دادن کنترل ماهیچه در یک طرف بدن
• افتادگی صورت
• مشکلی در دید

این نشانه‌ها شبیه به علائم سکته هستند.

علائم دیگری که ممکن است به درمان فوری نیاز داشته باشند شامل درد شدید چشم و یا از دست دادن ناگهانی بینایی می‌شوند.

دیدی که به آرامی بدتر می‌شود و یا دیگر نشانه‌های تاری دید ممکن است نیاز به مراجعه به پزشک عمومی و یا متخصص چشم پزشکی داشته باشند.

تاری دید چگونه تشخیص داده می‌شود؟

پزشک با دریافت فهرستی از علائم شما، علت تاری دیدتان را تشخیص خواهد داد. نمونه‌هایی از سؤالاتی که ممکن است از بیمار خود بپرسد، شامل موارد زیر می‌شود:

• چه زمانی برای اولین بار متوجه تاری دیدتان شدید؟
• چه چیزی تاری دیدتان را بدتر یا شدیدتر می‌کند؟

همچنین ممکن است درباره سابقه‌ی پزشکی شخصی شما و همچنین سابقه خانوادگی‌تان از بیماری‌های چشم سؤال کند.

تست‌های چشم

سپس پزشک ممکن است یک معاینه فیزیکی روی چشم‌های شما انجام دهد. ممکن است از شما بخواهد تا یک چارت سنجش بینایی را بخوانید تا دیدتان را آزمایش کند. همچنین شاید به آزمایش‌های چشمی دیگری را انجام دهد، مانند:

• معاینه چشم و شبکیه
• تست انکسار
• معاینه با دستگاه اسلیت لمپ
• تونومتری که فشار درون چشم را اندازه می‌گیرد

 آزمایش خون

پزشک همچنین ممکن است آزمایش خون روی شما انجام دهد. آن‌ها از آزمایش خون برای کمک به تعیین اینکه آیا باکتری‌ در خون وجود دارد یا خیر، استفاده می‌کنند. آن‌ها همچنین اگر مشکوک به وجود یک عفونت باشند. می‌توانند از آزمایش‌هایی برای به دست آوردن تعداد گلبول‌های سفیدتان (WBC) استفاده کنند.

درمان علت تاری دید

درمان تاری دید به علت اصلی و زمینه‌ای آن بستگی دارد. در برخی موارد، تاری دید خود به خود از بین می‌رود و نیازی به درمان ندارد. این مورد اغلب برای تغییرات بینایی مرتبط با سردردهای میگرنی، فشار بر چشم و قرار گرفتن در معرض نور خورشید مشاهده می‌شود. در موارد دیگر، زمانی که علت از بین می‌رود، دید فرد به حالت عادی باز خواهد گشت. مثال‌هایی در این مورد، شامل مصرف برخی داروها و ابتلا به برخی بیماری می‌باشند که باعث تاری دید به عنوان یک عارضه‌ی جانبی می‌شوند.

به طور کلی، درمان‌ها به علت زمینه‌ای تاری دید بستگی دارد و شامل موارد زیر می‌شود:

• عینک – رایج‌ترین درمان خصوصاً برای تاری دید، استفاده از عینک‌های طبی است.
• قطره اشک مصنوعی– اگر تاری دیدتان ناشی از سندروم خشک چشم باشد، می‌توان از قطره‌هایی برای مرطوب کردن چشمان خشک و یا کمک به چشمان شما برای تولید اشک‌های طبیعی استفاده کرد.
• تغییرات دارویی – پزشک ممکن است به شما توصیه کند که اگر یک دارو باعث تاری دید شما می
• شود، دارویتان را عوض کنید.
• درمان بیماری و مشکل زمینه‌ای- افرادی که به خاطر مشکلات رتینوپاتی دیابتی (دیابت چشمی)، پری-اکلامپسیا یا مسمومیت بارداری، آب‌سیاه، سکته، بیماری‌های قلبی، ام اس و بیماری‌های دیگر، دچار تاری دید می‌شوند، اغلب زمانی که بیماری اصلی‌شان درمان می‌شود، بینایی‌شان ممکن است بهبود یابد. در بسیاری از موارد، این درمان نیاز به تجویز دارو و تغییر سبک زندگی دارد. اگرچه تغییرات بینایی ممکن است دائمی باشد و در برخی موارد منجر به از دست رفتن بینایی شود، به‌خصوص اگر درمان نشوند.

درمان‌های طبیعی برای تاری دید

همانند درمان‌های معمولی و متداول، درمان‌های طبیعی نیز برای تاری دید، به علت بروز آن بستگی دارند. هرگاه متوجه شدید که چرا دیدتان تار شده است، می‌توانید متناسب با تشخیصتان، به سراغ برخی از درمان‌های طبیعی در زیر بروید:

از چشمان خود محافظت کنید

• تاری دید می‌تواند ناشی از تعدادی از عوامل محیطی، از جمله ضربه خوردن، عفونت‌ها، قرار گرفتن در معرض نور خورشید و مواردی دیگر باشد. این روش‌های کاربردی و طبیعی برای حفاظت از چشم‌های شما ممکن است احتمال تاری دید ناشی از این دلایل را کاهش دهد.
• معاینات چشم پزشکی منظم داشته باشید. معاینات منظم چشم به چشم پزشک شما این فرصت را می‌دهد تا مشکلات احتمالی در بینایی‌تان، از جمله بیماری‌های جدی چشم، عفونت‌ها و محرک‌ها را شناسایی کند.
• عینک و لنزهای طبی‌تان را تمیز نگه دارید. برای تمیز کردن لنزهای تماسی، دستورالعمل‌های پزشک را رعایت کنید و طبق دستورالعمل‌های موجود در بسته‌بندی لنزها، آن‌ها را تعویض کنید. این کار باعث اجتناب از انباشتگی پروتئینی خواهد شد که می‌تواند موجب تار دیده شدن چیزها شود. به همین صورت عینک خود را با کشیدن دستمال مخصوص و با استفاده از محلول تمیز کننده‌ی عینک، هر زمان که نیاز است، تمیز نگه دارید.
• از محافظ چشم استفاده کنید. این محافظ‌ها شامل عینک‌های ایمنی در طول پروژه‌های زیباسازی و تعمیرات خانه و ورزش‌های برخوردی، عینک آفتابی در زمان بیرون بودن از خانه و عینک شنا در هنگام شنا کردن می‌شوند. این کار به حفاظت از چشم شما از ضربه خوردن، اشعه‌ی UV و محرک‌هایی خارجی از قبیل ماسه و کلر کمک می‌کند.
• به چشمانتان استراحت بدهید. اگر در مقابل یک صفحه کامپیوتر کار می‌کنید و یا زمان زیادی را صرف خواندن می‌کنید، مکرراً به چشمان خود استراحت بدهید. حداقل در هر ۱۵ دقیقه یک‌بار چشمتان را از صفحه‌ی کامپیوتر یا هر چیزی می‌خوانید، بردارید. به طور مرتب پلک بزنید، به خصوص زمانی که به صفحات کامپیوتر یا تلفن نگاه می‌کنید تا چشم‌هایتان مرطوب بماند. بگذارید چشم‌هایتان بر روی چیزی که در فاصله متفاوتی است تمرکز کند. برای مثال، حداقل ۳۰ ثانیه روی یک درخت در بیرون پنجره تمرکز کنید. این تغییر در فوکوس و رو برگرداندن از صفحات کامپیوتر و موبایل یا کتاب نزدیک به چشم، به چشم شما یک زمان استراحت می‌دهد و می‌تواند فشار روی چشم را کاهش دهد.
• از نورپردازی مناسب استفاده کنید. خستگی و فشار چشم نیز می‌تواند زمانی ایجاد شود که شرایط نوری محیط ایدئال نباشد. اگر محیط خیلی روشن و یا خیلی تاریک باشد، ممکن است برای درست دیدن، به چشم‌های شما فشار وارد شود. سعی کنید روشنایی و قرار گیری نور را در محدوده‌ای نگه دارید که به شما اجازه می‌دهد بدون نیمه باز کردن یا آب آوردن چشم، چشم‌های خود را به راحتی باز نگه دارید.
• سیگار نکشید. افراد سیگاری در خطر بسیار بالاتری برای ابتلا به بسیاری از مشکلات چشمی قرار دارند که می‌توانند منجر به تاری دید و از دست دادن بینایی شوند. این بیماری‌ها شامل آب‌مروارید، تحلیل مولکولی، خشکی چشم‌ها، تورم رنگینه‌ی چشم (uveitis) و رتینوپاتی دیابتی هستند.

از محرک‌ها دوری کنید

اگر تاری دید دارید که موقتی یا مرتبط با شرایط خاصی است، ممکن است بتوانید محرک‌های آن را شناسایی و از آن‌ها دوری کنید. برخی محرک‌های متداول در ابتلا به موارد تاری دید، عبارت‌اند از میگرن، استرس و اضطراب و شرایط و بیماری‌هایی که به خوبی قابل کنترل‌ نیستند.

• یک یادداشت از موارد بروز سردردتان داشته باشید. بسیاری از افرادی که اغلب دچار سردرد و یا میگرن می‌شوند، می‌توانند با نوشتن یک یادداشت، محرک‌هایشان را شناسایی کنند. این یادداشت‌ها شامل چیزی که می‌خورید، چند ساعت خواب و سایر رویدادهایی که پیش از شروع سردرد رخ داده‌اند می‌باشند. در این یادداشت ممکن است متوجه الگویی شوید که باعث سردرد شما می‌شود. محرک‌های متداول شامل برخی غذاها، مصرف الکل یا کافئین، استرس، خستگی بیش از حد می‌شوند. زمانی که محرک را بشناسید، می‌توانید سعی کنید از آن‌ها اجتناب کنید و یا آن‌ها را به حداقل برسانید تا احتمال سردرد را کاهش دهید. اگر سردردها با تاری دید همراه باشند، کاهش سردرد می‌تواند باعث کاهش اختلالات بینایی شما شود.
• از اضطراب دوری کنید. اگر در طول دوره‌های اضطراب شدید دید شما تار می‌شود، راه‌حل‌های عملی برای کاهش اضطراب را امتحان کنید. این موارد عبارت‌اند از:
  • صحبت کردن با یک روان‌شناس
  • آروماتراپی (رایحه درمانی)
  • ورزش
  • مدیتیشن
• استرس خود را کنترل کنید. همانند اضطراب، سطح استرس بالا می‌تواند باعث شود که برخی از افراد تغییراتی موقتی در بینایی از جمله تاری دید را تجربه کنند. این امر می‌تواند با خستگی جسمی در طول دوره‌های استرس بالا و خواب کم رخ دهد.
• استراحت کافی داشته باشید. کمبود خواب و خستگی فیزیکی می‌تواند به طور مستقیم در تاری دید، استرس، اضطراب، سردرد و بسیاری مشکلات دیگر که می‌توانند باعث تاری بینایی شود سهیم باشد. حداقل ۳۰ دقیقه قبل از خوابیدن از نگاه کردن به صفحه مانیتور یا موبایل اجتناب کنید (یک ساعت حتی بهتر است) و در صورت امکان، در طول شب از گزینه‌ی فیلتر نور آبی روی گوشی یا تبلت خود استفاده کنید.

کنترل بیماری‌های زمینه‌ای و اصلی

مشکلات بینایی اغلب به مشکلات و بیماری‌های زمینه‌ای مانند بیماری‌های قلبی، دیابت، آب‌سیاه یا سینوس مربوط هستند. برای بهبود دید خود، شاید اول باید بیماری‌های دیگرتان را درمان کنید. برای داشتن یک برنامه درمانی مطلوب برای بیماری اصلی‌تان و همچنین بهبود وضعیت بینایی‌تان، به یک چشم پزشک و متخصص مربوطه مراجعه کنید. هرگاه مشکل و بیماری اصلی را درمان کردید، دید شما نیز ممکن است خودبه‌خود بهبود یابد. در غیر این صورت، درباره‌ی برنامه‌ای درمانی برای مدیریت و کنترل مشکلات بینایی‌تان با پزشک صحبت کنید.

راهکارهای طبیعی زیر ممکن است به حل مشکلات و بیماری‌های متداولی که منجر به مشکلات بینایی می‌شوند، کمک کند:

• عفونت‌های سینوسی را به حداقل برسانید- تراکم آلودگی و خارش، خشکی و یا آبکی بودن چشم‌ها ناشی از سینوزیت (عفونت سینوس)، می‌تواند به تاری دید منجر شود. برخی داروهای مصرفی برای عفونت‌های سینوسی و آلرژی‌های فصلی نیز می‌توانند موجب تاری دید به‌عنوان اثر جانبی شوند. می‌توانید از درمان‌های طبیعی برای رفع سینوزیت یا راه‌های پیش‌گیری از عفونت در وهله اول بهره‌مند شوید. این موارد عبارت‌اند از:
  • پر آب نگه داشتن بدن
  • حمام کردن با آب داغ و یا استنشاق بخار
  • شستشوی بینی
  • بهداشت مناسب (دست‌های خود را تمیز نگه دارید و از وارد کردن انگشتانتان به بینی، دهان و چشم‌ها خودداری کنید)
• رژیم غذایی سالم و متعادل داشته باشید. دیابت، بیماری‌های قلبی و بسیاری بیماری‌های دیگر که می‌تواند منجر به ضعف بینایی شوند، می‌توانند زمانی که رژیم غذایی مناسب داشته باشیم، بهبود یابند. اگرچه نوع رژیم غذایی شما بسته به وضعیت خاص سلامتی شما نیاز به تغییر دارد، اما داشتن رژیم غذایی حاوی سبزیجات فراوان و مقدار کمی غذاهای فرآوری شده، همیشه توصیه می‌شود. اکثر افراد باید مصرف گوشت چرب، قند و کربوهیدرات‌های ساده افزودنی و غذاهایی که ارزش غذایی محدودی دارند را به حداقل برسانند.
• مرتباً برای معاینه چشمانتان به پزشک مراجعه کنید. چشم پزشک می‌تواند مشکلاتی نظیر عفونت، آسیب بافت و مشکلات دیگر را تشخیص دهد که ممکن است باعث تاری دید شود. همچنین می‌تواند نشانه‌های هشدار برای بیماری‌های اصلی و زمینه‌ای را تشخیص داده و درمان‌های مناسب و یا دستورالعمل‌های مناسبی را توصیه کند. با چک آپ منظم، شما شانس خود برای شناسایی مشکلات بینایی و یا بیماری‌هایی جدی، قبل از اینکه آسیب دائمی به دید شما وارد کنند، به حداکثر می‌رسانند.
• درمان‌های طبیعی برای خشکی. اگر خشکی چشم‌ها منجر به تاری دیدتان می‌شود، می‌توانید برخی درمان‌های طبیعی را امتحان کنید. این موارد عبارت‌اند از:
  • اجتناب از مکان‌ها و فعالیت‌هایی که جریان هوا و باد در آن‌ها زیاد است (مناطق پر باد، فضاهای دارای فن یا پنکه، دوچرخه‌سواری و غیره) و یا محافظت از چشم‌ها با استفاده از عینک یا محافظ چشم
  • اجتناب از محیط‌هایی مملو دود سیگار یا دود آتش
  • استفاده از بخور
  • گذاشتن کمپرس گرم بر روی چشم‌ها و پس از آن شستن پلک‌ها با یک تمیز کننده ملایم
  • خوردن غذاهای سرشار از اسیدهای چرب امگا ۳
• مراقبت بارداری را منظم انجام دهید. خانم‌هایی که در طول دوره‌ی بارداری با تغییرات بینایی مواجه می‌شوند، ممکن است به طور موقت به عینک نیاز داشته باشند. اگرچه برخی ممکن است به معاینات و آزمایش‌هایی دیگری برای فشار خون و مشکلات تشنج نیاز داشته باشند. با اطلاع دادن پزشک مراقبت بارداری‌تان در مورد تغییرات بینایی که دارید، مطمئن می‌شوید که به‌طور مرتب برای مسمومیت بارداری ارزیابی می‌شوید تا خطرات تهدید کننده برای شما و نوزادتان به حداقل برسد.

مکمل‌های غذایی مصرف کنید

مطالعات انجام شده نشان داده‌اند که مکمل‌های غذایی مختلفی برای کمک به سلامت چشم وجود دارد. اگرچه، تمام مشکلات چشمی را نمی‌توان با استفاده از مکمل‌ها پیشگیری یا اصلاح کرد. به عنوان مثال، قوی‌ترین تحقیقات برای تأثیر استفاده از مکمل‌ها در محافظت از بینایی، مربوط به تحلیل مولکولی ناشی از پیری می‌باشد. اگر پزشک شما موافق است که برخی یا همه مکمل‌های زیر، با توجه به داروهای دیگری که مصرف می‌کنید، برایتان بی‌خطر هستند، میتانید آن‌ها را امتحان کنید تا ببینید آیا تاری دید و یا سلامت کلی چشمتان را بهبود می‌بخشند یا خیر:

• ویتامین‌های B1(تیامین)، C و E
• سلنیوم
• روی
• لوتین
• کلسیم
• فولیک اسید
• اسیدهای چرب امگا ۳
• بتا کاروتن
• زاکسانتین

بسیاری از این آنتی‌اکسیدان‌ها و ویتامین‌ها را می‌توان در رژیم‌های غذایی سرشار از سبزی‌ها و پروتئین‌های سالمی ازجمله موارد زیر یافت:

• سبزیجات برگ‌دار سبز و تخم‌مرغ دارای لوتئین و زاکسانتین هستند.
• مرکبات و بسیاری از سبزیجات حاوی ویتامین C هستند.
• تخم‌مرغ، ماهی آب سرد، آجیل و زیتون و یا روغن بذر کتان، حاوی اسیدهای چرب سالمی هستند.
• سبزیجات برگ‌دار سبز، گوشت و حبوبات حاوی روی هستند.
• سیب‌زمینی شیرین و آجیل‌ها حاوی ویتامین E می‌باشند.