تهران، خیابان ولیعصر، خیابان توانیر(عباسپور)، بالاتر از بیمارستان دی، میدان توانیر، ساختمان طلا، طبقه ۶، واحد ۶۲ 
ام آر آی اوربیت یکی از پیشرفته‌ترین و دقیق‌ترین روش‌های تصویربرداری پزشکی است که برای ارزیابی و تشخیص مشکلات چشمی و نواحی اطراف آن استفاده می‌شود. این روش تصویربرداری با استفاده از میدان‌های مغناطیسی قوی و امواج رادیویی، تصاویر دقیقی از بافت‌های نرم، عضلات، عروق و ساختارهای چشمی ارائه می‌دهد که به پزشکان کمک می‌کند تا به تشخیص صحیح و درمان مناسب بیماران برسند. از آنجایی که مشکلات چشمی می‌توانند بر کیفیت زندگی فرد تاثیر بسزایی داشته باشند، داشتن ابزارهای دقیق و غیرتهاجمی برای بررسی این ناحیه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در این مقاله، به بررسی کاربردها، مزایا، مراحل انجام، محدودیت‌های مرتبط با ام‌آر‌آی اوربیت خواهیم پرداخت تا درکی جامع از این فناوری پیشرفته ارائه دهیم.
ام آر آی اوربیت چیست؟
ام‌آر‌آی اوربیت یا Orbital MRI نوعی از ام آر آی است که به بررسی ساختارهای داخل حدقه چشم یا اوربیت می‌پردازد. این روش تصاویری با جزئیات بالا از چشم، اعصاب بینایی، عضلات خارج چشمی، غدد اشکی و بافت‌های نرم اطراف ارائه می‌دهد. این تکنیک به تشخیص و ارزیابی مشکلاتی مانند تومور اوربیت، التهابات، آسیب‌های تروماتیک، ناهنجاری‌های مادرزادی و سایر اختلالات کمک می‌کند.
ام آر آی اوربیت چگونه انجام می‌شود؟
زمان انجام ام‌آر‌آی اوربیت، بیمار باید بر روی یک تخت قابل حرکت قرار گیرد که به داخل دستگاه ام آر آی منتقل می‌شود. برای به دست آوردن تصاویر واضح، بیمار باید طی فرایند ام آر آی به آرامی و بدون حرکت باقی بماند. دستگاه سروصداهای شدیدی تولید می‌کند، بنابراین بیماران از گوش گیر یا هدفون استفاده می‌کنند تا طی اسکن به طور راحت‌تری تجربه کنند. در برخی موارد، استفاده از ماده کنتراست لازم است که به صورت تزریق وریدی انجام می‌شود تا بتوان وضوح ساختارهای خاص را افزایش داد. پرسنل مربوطه و تکنسین‌ها همواره هدایت و نظارت لازم را بر روی بیماران دارند تا از ایمنی آنها حتماً اطمینان حاصل شود و از آسیب‌رسانی به آنها جلوگیری شود.
کاربرد ام آر آی اوربیت
ام‌آر‌آی اوربیت به عنوان یک ابزار تصویربرداری پزشکی با کاربردهای متعددی در حوزه‌های بالینی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این اسکن امکان ارزیابی دقیقی از ساختارهای داخلی چشمی و مناطق اطراف آن را فراهم می‌کند. در ادامه مقاله به بررسی انواع کاربردهای ام‌آر‌آی اوربیت خواهیم پرداخت.
تشخیص تومورهای اوربیتی
ام آر آی اوربیت به دلیل دقت بالا و تصاویر با وضوح بالا، برای تشخیص و ارزیابی تومورهای اوربیتی از جمله تومورهای بنیادی، سلول‌های چرب و تومورهای مختلف مغزی بسیار مفید است.
اختلالات التهابی
ام‌آر‌آی اوربیت به عنوان یک ابزار تصویربرداری پزشکی بسیار مؤثر برای ارزیابی و تشخیص اختلالات التهابی در منطقه اوربیت مورد استفاده قرار می‌گیرد. این تکنیک امکان ارزیابی دقیقی از التهابات اوربیت را فراهم می‌کند که می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند عفونت‌ها، التهابات اتوایمیونی، یا بیماری‌های التهابی مزمن باشند.
آسیب‌ها و ضایعات
ام آر آی اوربیت برای ارزیابی آسیب‌های ناشی از ضربه، حوادث، و تروماهای دیگر که امکان دارد به ساختارهای اوربیتی آسیب برساند، استفاده می‌شود.
نقص‌های مادرزادی
استفاده از ام‌آر‌آی اوربیت برای ارزیابی نقص‌های مادرزادی در منطقه اوربیت یکی از کاربردهای مهم این تکنیک تصویربرداری پزشکی است. این تکنیک به پزشکان اجازه می‌دهد تا به طور دقیق‌تر از توسعه ناقص و اختلالات ساختاری در ساختارهای چشم و منطقه اطراف آن، مانند تولد ناقص یا عدم تشکیل کامل اجزای چشمی، اطلاع پیدا کنند.
ارزیابی قبل از جراحی
ام آر آی اوربیت برای بررسی دقیق ساختارها و ابعاد قبل از انجام جراحی‌های اوربیتی و حتی جراحی‌های پلاستیکی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
درمان و پیگیری
بعد از درمان‌های جراحی یا درمان‌های دیگر، استفاده از ام‌آر‌آی اوربیت برای ارزیابی پاسخ به درمان و پیگیری بیماران نیز مهم است.
مطالعات پژوهشی
این تکنیک به عنوان یک ابزار قدرتمند در تحقیقات پژوهشی برای درک بهتر بیماری‌های اوربیتی و توسعه روش‌های جدید در درمان مورد استفاده قرار می‌گیرد.
تفاوت ام آر آی اوربیت با سی تی اسکن
ام آر آی اوربیت با سایر روش‌های تصویربرداری مانند سی تی اسکن و اولتراسوند تفاوت‌های مهمی دارد. ام‌آر‌آی اوربیت از امواج مغناطیسی و رادیویی برای ایجاد تصاویر دقیق و با وضوح بالا از ساختارهای داخلی چشم و منطقه اوربیت استفاده می‌کند، در حالی که سی تی اسکن از اشعه ایکس برای ایجاد تصاویر استفاده می‌کند و تصاویر کمتری از بافت نرم ارائه می‌دهد.در روش تصویر برداری اولتراسوند نیز از امواج صوتی برای تصویر برداری استفاده می‌شود که جزئیات کمتری نسبت به ام آر آی نشان می‌دهد و بیشتر برای ارزیابی ساختارهای سطحی مناسب است.
ام آر آی اوربیت به دلیل توانایی بالا در تشخیص دقیق بیماری‌ها و ارزیابی تغییرات بافتی، به ویژه برای بررسی ناهنجاری‌ها و تومورهای اوربیتی و چشمی بسیار مفید است. در مقابل، سی تی اسکن برای بررسی ساختارهای استخوانی و اولتراسوند برای ارزیابی سریع و ابتدایی مناسب‌تر هستند. این تفاوت‌ها ام‌آر‌آی اوربیت را به یک ابزار منحصر به فرد در تصویربرداری پزشکی تبدیل کرده است.
مزایا و معایب ام آر آی اوربیت
ام‌آر‌آی اوربیت دارای مزایای متعددی است که شامل غیرتهاجمی بودن این نوع تصویر برداری، توانایی ارائه اطلاعات دقیق آناتومیک و ارزیابی گسترده‌ای از شرایط اوربیتی و چشمی است. این روش به طور مؤثری در تصمیم‌گیری برای روش‌های درمانی، برنامه‌ریزی برای جراحی و بررسی پیشرفت بیماری کمک می‌کند. با این حال، ام‌آر‌آی اوربیت دارای محدودیت‌هایی نیز است. از جمله نیاز به همکاری بیمار در طول اسکن، محدودیت‌های بالقوه برای افرادی که دارای ایمپلنت‌های فلزی هستند و احتمال نتایج مثبت یا منفی کاذب. به همین دلیل، باید این موارد را در نظر گرفت و با دقت بیشتری به انجام این روش پرداخت.
کلام پایانی
ام‌آر‌آی اوربیت یک ابزار تشخیصی قدرتمند و غیرتهاجمی است که با ارائه تصاویر دقیق و جامع از ساختارهای چشمی و اوربیتی، نقش مهمی در تشخیص، درمان و پایش بیماری‌های مختلف ایفا می‌کند. با وجود برخی محدودیت‌ها مانند نیاز به همکاری بیمار و موارد منع مصرف برای افراد با ایمپلنت‌های فلزی، مزایای این روش به وضوح بر معایب آن فزونی دارد. به همین دلیل، ام‌آر‌آی اوربیت به عنوان یک روش اصلی و مؤثر در حوزه تصویربرداری پزشکی شناخته می‌شود و می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک شایانی نماید.
