ناخنک: تشخیص با چشم + درمالن با جراحی

ناخنک

چشم یکی از اندام‌های مهم بدن است. در صورت بروز هرنوع عارضه، آسیب، بیماری و … برای این اندام، انسان در شرایط سختی قرار خواهد گرفت. یکی از عارضه‌های چشمی، ناخنک چشم است که در این مقاله قصد داریم به آن بپردازیم. برای آشنایی با علائم، راه‌‎های پیشگیری، تشخیص و درمان آن، تا انتهای مقاله، همراه ما باشید.

ناخنک

ناخنک چیست؟ 

به رشد بیش از حد گوشتی ملتحمه، ناخنک گفته می‌شود. ملتحمه، غشای شفاف نازک روی سطح چشم است. در بیشتر موارد، ناخنک از گوشه داخلی چشم (نزدیک‌ترین قسمت به بینی) رشد می‌کند. گاهی اوقات ممکن است از گوشه بیرونی یا در هر دو طرف چشم به طور همزمان رشد کند. این مشکل، ممکن است یک یا هر دو چشم را تحت تأثیر قرار دهد. این عارضه سرطانی نیست و به داخل چشم گسترش نمی‌یابد و به هیچ قسمت دیگری از صورت یا بدن سرایت نمی‌کند. 

اگر این عارضه، درمان نشد، ممکن است در سراسر قرنیه (پنجره شفافی که مردمک و عنبیه را می‌پوشاند) رشد کند، دید را تحت تأثیر قرار دهد و آشکارتر شود. در این شرایط ممکن است نیاز به درمان جراحی باشد. این عارضه، ممکن است با وجود جراحی موفقیت‌آمیز دوباره رشد کند. 

علائم ناخنک

ناخنک معمولاً بدون درد است، اگرچه می‌تواند باعث تحریک چشم شود. بافت آن اغلب مثلثی، صورتی و گوشتی است. رگ‌های خونی ظریف ممکن است قابل مشاهده باشند. به صورت کلی، نشانه‌های این عرضه عبارتند از: 

  • التهاب، از جمله خونی شدن سفیدی چشم در سمتی که ناخنک دارد
  • احساس خارش و سوزش در سطح چشم
  • درد خفیف چشم
  • مشکلات بینایی (تاری و دوبینی) اگر ناخنک در سراسر قرنیه رشد کند 

علل ناخنک

ناخنک چشم رشد بیش از حد بافت ملتحمه است و معمولاً به دلیل قرار گرفتن طولانی مدت در معرض اشعه ماوراء بنفش خورشید و سوزش چشم در اثر هوای گرم و خشک و باد و گرد و غبار ایجاد می‌شود. 

در مورد خشکی چشم نیز بخوانید!

گرید ناخنک

اولین باری که فرد به ناخنک مبتلا می‌شود، پزشک آن را بر اساس میزان پوشش قرنیه درجه‌بندی می‌کند. درجه ۱ روی قسمت سفید چشم و عنبیه (قسمت رنگی چشم) رشد می‌کند. گرید ۲ روی عنبیه رشد می‌کند و تقریباً تا نیمه مردمک چشم (قسمت سیاه در مرکز عنبیه) است. درجه ۳ تمام طول عنبیه را در بر می‌گیرد و تا مردمک رشد می‌کند. 

آیا ناخنک خطرناک است؟ 

ناخنک چشم می‌تواند هر فردی را که زمان زیادی را در خارج از منزل سپری می‌کند تحت تاثیر قرار دهد. علامت اصلی آن، رشد مثلثی، بافت صورتی و گوشتی روی ملتحمه است. این عارضه می‌تواند ترسناک به نظر برسد، اما خطرناک نیست. رشد ممکن است در طول زندگی به آرامی گسترش یابد یا پس از یک نقطه خاص متوقف شود. در موارد شدید، می‌تواند مردمک چشم را بپوشاند و باعث مشکلات بینایی شود. 

این رشد می‌تواند در یک چشم یا هر دو ظاهر شود. هنگامی که هر دو را تحت تاثیر قرار می‌دهد، به عنوان ناخنک دو طرفه شناخته می‌شود. اگرچه معمولاً یک بیماری جدی نیست، اما می‌تواند علائم آزاردهنده‌ای ایجاد کند. ممکن است احساس کنید چیزی در چشمان وجود دارد یا چشم‌ها قرمز و تحریک شوند و نیاز به درمان دارویی یا جراحی داشته باشد.

عوامل خطر برای ناخنک

عوامل خطر برای ناخنک

ناخنک در جمعیت‌های نزدیک خط استوا و در افرادی که زمان زیادی را در هوای گرم در خارج از منزل سپری می‌کنند، شایع‌تر است. به نظر می‌رسد که علت آن، قرار گرفتن بیش از حد در معرض اشعه ماوراء بنفش نور خورشید باشد. قرار گرفتن طولانی مدت در مکان‌های خشک و بادخیز خطر ایجاد این عارضه را تشدید می‌کند. همچنین خطر آن با افزایش سن، بیشتر می‌شود. به صورت کلی شیوه‌های مورد استفاده برای تشخیص عبارتند از:

  • تست‌های بینایی که میزان وضوح دید از راه دور را اندازه گیری می‌کند
  • اینکه چقدر خوب می‌توانید چشمان خود را به سمت بالا، پایین و پهلوها حرکت دهید
  • توپوگرافی قرنیه که از کامپیوتر برای تهیه نقشه سه بعدی از سطح قرنیه استفاده می‌کند
  • تجزیه و تحلیل لامپ شکافی که به پزشک اجازه می‌دهد هم بیرون و هم داخل چشم را ببیند

پیشگیری از ناخنک

محافظت از چشمان در برابر اشعه ماوراء بنفش در نور خورشید همیشه مهم است. استفاده از عینک آفتابی محافظ در برابر اشعه ماوراء بنفش و کلاه لبه دار ممکن است برای جلوگیری از رشد یا پیشرفت ناخنک مفید باشد. 

تشخیص ناخنک

معمولا پزشک با بررسی و معاینه چشمی می‌تواند ناخنک را تشخیص دهد. به طور کلی، هیچ آزمایش دیگری مورد نیاز نیست. چشم‌پزشک می‌تواند تشخیص را با میکروسکوپ مخصوصی که برای بزرگ‌نمایی دید استفاده می‌شود، تایید کند. اگر فکر می‌کنید ناخنک دارید، باید به چشم پزشک مراجعه کنید. 

درمان ناخنک

مشخص کردن شیوه درمان بستگی به شدت بیماری دارد. گزینه‌های که ممکن است پزشک برای شدت‌های مختلف بیماری در نظر بگیرد، عبارتند از: 

  • محافظت در برابر اشعه ماوراء بنفش
  • قطره یا پماد
  • جراحی 

محافظت در برابر اشعه ماوراء بنفش

اگر بیماری ناخنک در اندازه کوچک و بدون درد باشد و مشکلاتی را برای بینایی ایجاد نکند، ممکن است به شما توصیه شود که در خارج از منزل از کلاه و عینک آفتابی استفاده کنید. محافظت از چشم در برابر اشعه ماوراء بنفش باعث توقف یا کاهش رشد این عارضه می‌شود. استفاده از عینک آفتابی به این دلیل توصیه می‌شود که از چشم‌ها در برابر اشعه ماوراء بنفش که از دو طرف صورت به داخل می‌تابد محافظت می‌کند. 

قطره یا پماد

برای درمان تحریکات جزئی یا روان کردن و تسکین قرنیه و برای التهاب شدید، متخصص چشم ممکن است یک دوره کوتاه قطره چشمی استروئیدی را تجویز کند. این داروها فقط علائم را کاهش می‌دهند و شیوه اصلی درمان نیستند. 

جراحی 

تنها درمانی است که می‌تواند ناخنک را از بین ببرد. اپتومتریست ممکن است شما را به چشم پزشک ارجاع دهد. بهتر است ناخنک را قبل از اینکه روی قرنیه رشد کند و بینایی را تحت تاثیر قرار دهد، خارج کرد. در غیر این صورت، ممکن است قرنیه را زخمی کند و باعث مشکلات دائمی بینایی شود. می‌توان روش جراحی را برای برداشتن این عارضه به دلایل زیبایی نیز انتخاب کرد. 

کلام پایانی 

در این مقاله، به صورت کامل بررسی کردیم که ناخنک چشم چیست و چه علائمی دارد. همچنین عوامل خطری که احتمال بروز این عارضه را افزایش می‌دهند، مورد بررسی قرار دادیم. تشخیص این بیماری فقط نیاز به بررسی چشمی دارد و از جراحی برای درمان آن می‌توان استفاده کرد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *